✍🏼 คิดให้ดีก่อน “เขียนใหม่” – ภาคหนึ่ง
มองดูซอฟต์แวร์ของตัวเองตรงหน้าแล้วรู้สึกสลดใจ มันเก่าเก็บ มันเทอะทะ มันไปต่อยาก … มันกระตุ้นต่อมอยากเขียนใหม่ให้ทำงาน เขียนด้วยเทคโนโลยีใหม่ เขียนด้วยไอเดียใหม่ๆ ดีมั้ย?
มองดูซอฟต์แวร์ของตัวเองตรงหน้าแล้วรู้สึกสลดใจ มันเก่าเก็บ มันเทอะทะ มันไปต่อยาก … มันกระตุ้นต่อมอยากเขียนใหม่ให้ทำงาน เขียนด้วยเทคโนโลยีใหม่ เขียนด้วยไอเดียใหม่ๆ ดีมั้ย?
การทดสอบการใช้งานซอฟต์แวร์ตัวใหม่ของเราไม่จำเป็นต้องลงทุนทดสอบและสัมภาษณ์คนเป็นสิบเป็นร้อย … ตัวเลขจากสถิติบอกเราว่าแค่ห้าคนก็พอแล้ว เหตุผลคือ …
ถ้ามีคนบอกว่า “ขยายฟ้อนท์ให้หน่อย” เราจะมองว่ามันคือความต้องการ (Requirement) หรือความต้องการ (Need)? การทำซอฟต์แวร์ที่ดีไม่ใช่การขยายขนาดฟ้อนท์แต่มันคือการแก้ปัญหาที่ว่า “รายงานตอนนี้อ่านยาก” มากกว่า
บริษัททั่วไปเริ่มจากซอฟต์แวร์ ไปต่อที่การตลาด และไปหาลูกค้า … เพื่อพบว่าสิ่งที่ตัวเองคิดว่าดีนั้นไม่ดีอย่างที่คิด อะเมซอนคิดต่างด้วยการทำงานย้อนหลังโดยที่ทุกอย่างเริ่มต้นจากลูกค้าก่อนเสมอ
กลยุทธ์การพัฒนาโปรดักท์แบบบนลงล่างคือแนวทางที่ถูกต้อง บนคือภาพใหญ่ ล่างคือรายละเอียด การโฟกัสที่แบ็กล็อกคือการลืมภาพใหญ่ ลืมวิชชั่นที่ตั้งไว้ … อย่าทำแบบล่างขึ้นบน
เราไม่ได้ต้องการลูกค้า 100 คน แต่เราต้องการลูกค้า 10 คนที่พร้อมใช้งานระบบเดียวกันที่เราสร้างขึ้น ระบบเดิมที่เราจะพัฒนาต่อไปในอนาคต … ลูกค้า 100 คนที่ต่างคนต่างมีระบบของตัวเองคือปัญหาไม่ใช่โอกาส
ซอฟต์แวร์ที่เก็บสะสมหนี้ไว้มากๆจะพังครืนลงมาในไม่ช้า หนี้เกิดจากการตัดสินใจเพื่อผลระยะสั้นโดยคนที่ไม่เข้าใจภาพรวมเพื่อเอาใจคนที่ไม่สำคัญ … ไม่มีอะไรได้มาฟรี ทุกอย่างมันมาพร้อมต้นทุนเสมอ ตอนนี้เลขในบัญชีเราเป็นบวกหรือลบ?