เราไม่รู้ว่าต้องทำอะไร เพราะเราไม่รู้ว่าเป้าหมายของเราคืออะไร
การมองหาและค้นหาไปเรื่อยๆเป็นเรื่องที่ดูสิ้นหวังในวันที่หดหู่
วันนี้ฉันต้องทำอะไร วันนี้ฉันต้องมองหาสัญญาณแบบไหน
จนเราตั้งเป้าหมายได้นั่นแหละ ทุกอย่างถึงจะมีเส้นทางของมัน
ขึ้นรถเมล์ ต่อรถไฟ ลงเรือ ไปเครื่องบิน หรือขี่จักรยาน
ก่อนมีเป้าหมายทุกตัวเลือกล้วนเป็นไปได้ … จนกระทั่งเราเลือกว่าฉันจะไปภูเก็ต
วันนี้เราไม่รู้เลยว่าเราต้องการข้อมูลอะไร ต้องหาพาร์ทเนอร์แบบไหน ต้องคิดฟีเจอร์อะไรเพิ่ม
จนเราเข้าใจตัวเองว่าต้องการอะไร จนเราตั้งเป้าหมายว่างานตรงหน้านี้มันตอบโจทย์เรื่องอะไร แล้วที่เหลือจะเป็นเรื่องง่ายมาก
เพราะเรารู้แล้วว่าต้องมองหาอะไรและตัดตัวเลือกอื่นๆอีกเป็นล้านทิ้งไปอย่างรวดเร็ว
ทักษะแรกที่จำเป็นคือการคิดเชิงวิเคราะห์
ทักษะที่สองที่ตามมาคือทักษะการค้นหาและมองหา
ต้องเรียงลำดับตามนี้เท่านั้น งานถึงจะก้าวหน้าไปได้