ของใหม่มันน่าสนุก น่าค้นหาและมีช่องวางให้เราจินตนาการมากมาย ด้วยเหตุนี้การเริ่มต้นอะไรใหม่ถึงสร้างความรู้สึกน่าตื่นเต้น
- คิดถึงตอนเริ่มมีไอเดียทำโปรดักท์ใหม่
- คิดถึงวันแรกที่นัดประชุมทีมเพื่อแชร์เรื่องคอนเซ็ปของงาน
- คิดถึงช่วงเวลาที่สมองแล่นฉิวตอนวางแนวทางเวปไซต์บริษัท
- คิดถึงช่วงแรกที่ร่างเทมเพลทของเอกสารที่เรากำลังจะเขียน
- คิดถึงเวลาที่เรานั่งคิดและออกแบบแนวทางการตบแต่งบ้าน
- คิดถึงวินาทีที่มีสายฟ้าสปาร์คเข้ามาในสมอง … ฉันรู้แล้วว่าวันนี้จะเขียนบทความเรื่องอะไรดี
ไม่มีช่วงเวลาไหนที่ไม่สนุกเลยเมื่อพูดถึงคำว่า “การเริ่มต้น” แต่การทำงานให้เสร็จนั้นตรงข้ามแบบสุดขั้ว มันคือขั้นตอนแห่งความทรมานกายและใจ 😑 มันคือการที่เราต้องลงแรงที่แท้จริงเพื่อเติมช่องว่างที่เราจินตนาการไว้ในช่วงเริ่มต้น
มันคือการเขียน ลบ แก้ เขียนใหม่ อ่าน คิด เขียนเพิ่ม … ทำซ้ำหลายๆรอบ จนได้สิ่งเหล่านั้นมา
การทำงานให้เสร็จไม่สนุกตลอดเวลาแต่มันคือคุณสมบัติสำคัญของคนหรือทีมที่มีโอกาสประสบความสำเร็จ คุณค่าของอะไรบางอย่างจะเกิดได้เมื่อเราทำมันให้เสร็จ
- เวปไซต์ในกระดาษมีค่าเป็นศูนย์
- เอกสารที่มีแต่สารบัญมีค่าใกล้เคียงศูนย์
- บทความที่มีแค่ชื่อแต่ไร้เนื้อหามีค่าหรือไม่?
“Finishing Mind” — คือสิ่งสำคัญที่ควรปลูกฝังให้ทุกคนในทีมได้ตระหนักไว้ ใครก็คิดก็เริ่มอะไรใหม่ๆได้ มีแค่บางคนเท่านั้นที่สานต่อเพื่อสร้างคุณค่าด้วยการทำมันจนเสร็จเป็นนิสัย
บทความนี้ผมเขียนเตือนตัวเองด้วยเช่นกัน 🙂