“!@#$*$&@)$)%#@#()_(#@$%^% แบบนี้ผมควรทำไงดีวะ?”
“^$*$)Q*##)$!##$((%*^)!)$# หนูควรทำไงต่อไปดีคะ?”
ในฐานะฝ่ายที่รับฟัง … ขั้นตอนถัดไปไม่ใช่ตอบคำถามแต่เป็นการตั้งคำถาม
มันไม่ใช่เรื่องดีในการเร่งรัดรีบตอบคำถามก่อนได้ข้อมูลที่มากเพียงพอ มันไม่ใช่เรื่องดีที่จะเข้าข้างหรือกล่าวโทษฝ่ายคนเล่าเรื่องอย่างไม่มีเหตุผล และมันก็ไม่ใช่เรื่องดีที่จะให้คำแนะนำแบบขอไปทีกับคนอื่น
ครั้งต่อไป … จำไว้ว่าต้องถามก่อนตอบ
- ตั้งคำถามเพื่อเข้าใจสถานการณ์ให้ดีมากขึ้น
- ตั้งคำถามเพื่อให้เวลากับตัวเองในการคิดคำตอบหรือคำแนะนำที่เหมาะสม
- ตั้งคำถามเพื่อลดความอคติส่วนตัวของคนเล่าเรื่อง (ในประโยคแรกจะมีใครบ้างที่โทษว่าตัวเองผิด? แต่เมื่อถูกตั้งคำถามมากๆเข้าความจริงบางอย่างจะเริ่มปรากฎ)
- ตั้งคำถามเพื่อเข้าถึงความต้องการของคนเล่าเรื่อง
- ตั้งคำถามเพื่อให้เพื่อให้คนที่เล่าเรื่องได้คิดในมุมมองที่แตกต่างออกไป
- ตั้งคำถามเพื่อสุดท้ายแล้วให้คนที่เล่าเรื่องหาคำตอบที่เหมาะสมได้ด้วยตัวเขาเอง … นี่แหละการให้คำแนะนำที่ดีที่สุด