ถ้าเรารู้ว่าเราต้องทำอะไรเสร็จวันนี้ — ดี
ถ้าเรารู้ว่าเราต้องทำอะไรเสร็จสัปดาห์นี้ — ดีมาก
ถ้าเรารู้ว่าเราต้องทำอะไรเสร็จเดือนนี้ — เยี่ยม
มากกว่านี้มันจะกลายเป็นว่าคิดไกลไป ไกลเกินกว่าจะลงรายละเอียด … หนึ่งในปรัญชาการทำงานด้วยความคล่องตัวคือ “ตอบสนองต่อความเปลี่ยนแปลงนั้นสำคัญกว่าเดินตามแผนที่กำหนดไว้นานแล้ว”
หนึ่งเดือนคือกำลังดี คำถามที่ว่าเดือนนี้เราอยากได้อะไรนั้นมันสมเหตุสมผลทั้งในแง่ธุรกิจ การบริหาร และการปฏิบัติการ
“ผมอยากได้โปรโตไทป์ที่ทำงานได้จริงที่เชื่อมการส่งรับข้อมูลง่ายๆจากเซนเซอร์ไปที่โมบายแอพของเราภายในเดือนก.ค.”
การวางแผนแบบนี้เข้าท่าเพราะเป้าหมายชัดเจนและทำได้จริง ตารางเวลาชัดก็ชัดเจนและไม่บีบรัดเกินไป
“พุธหน้ามาดูกันว่าเราเซ็ตอัพคลาวด์เสร็จมั้ย แฟรชโปรแกรมลงโมดูลได้รึเปล่า แล้วก็มาดูว่าซิ้งค์ข้อมูลจากเซนเซอร์มาที่เซิร์ฟเวอร์ได้มั้ย แล้วค่อยมาคิดเรื่องทำโมบายแอพกับเพิ่มเรื่องความสวยงามเข้าไปอีกที”
วางแผนแบบนี้โอเค จากเดือน มาสู่สัปดาห์ … แค่นี้พอแล้ว ปล่อยให้คนทำงานออกแบบเองว่าวันนี้เขาจะทำอะไร เป้าหมายประจำวันคืออะไร เราไม่จำเป็นต้องบอกทุกก้าวว่าต้องเดินทางไหน
วางแผนมากไปคือหนึ่งในการสูญเสียแรงโดยใช่เหตุ และมันก็ไม่ได้การันตีว่าอะไรๆมันจะเสร็จตามนั้นซะด้วย