อ่านชื่อบทความวันนี้แล้วก็รู้สึกกลับหัวกลับหางเล็กน้อย ก็จริงนั่นแหละเพราะโดยหลักการที่ถูกต้องแล้วมันต้องเป็น “เล็ง” … “พร้อ” … “ยิง” เพื่อให้เข้าเป้า
แต่อาการยิงก่อนแล้วค่อยเตรียมตัวตั้งท่าให้พร้อมและมาเล็งเป้าเอาหลังจากกระสุนพุ่งออกจากปากกระบอกปืนไปแล้วนั้นมีให้เห็นอยู่ทั่วไป
- ทำฟีเจอร์ก่อนศึกษารูปแบบการใช้งาน
- เร่งขายก่อนวางแผน
- โฆษณาก่อนเลือกกลุ่มเป้าหมาย
- ขยายทีมก่อนสร้างความเสถียรในการทำงาน
ก็เพราะมันเป็นแบบนี้เลยทำให้ร้อยละ 99 การยิงของเราพลาดเป้า เปลืองกระสุนโดยใช่เหตุ เสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์ และบั่นทอนกำลังใจอย่างร้ายกาจ ประมาณว่า “ทำไมยิงเท่าไรก็ไม่โดนเป้าสักที” … ก็เพราะเราไม่ได้เล็งให้ดีนั่นเอง
บางทีมันอาจจะถึงเวลาแล้วที่เราต้องเรียนรู้ที่จะประหยัดกระสุนที่มีจำกัด (เงินและเวลา) ของทีมด้วยการใช้กลยุทธ์ที่ถูกต้อง — เล็ง พร้อม ยิง
ครั้งแรกอาจจะไม่ตรงเป้าแต่เราจะรู้ว่ามันพลาดไปทางไหนอย่างไร ซ้ายมากไป หรือเล็งต่ำเกินไป ลมแรงมีผลกับวิถีกระสุนมั้ย และเรากำลังพยายามยิงเป้าที่อยู่นิ่งหรือกำลังเคลื่อนไหวไปทางไหน
ประเด็นมันอยู่ตรงนี้ ตรงที่ถ้าเราวางแผนเตรียมตัวและยิงอย่างมีสติเราจะเก็บสถิติและข้อมูลที่เป็นประโยชน์ต่อการปรับแผนกลับคืนมาได้ทุกครั้งที่เราลั่นไก กระสุนลูกที่สองจะใกล้เคียงขึ้น ลูกที่สามจะโดนเป้า และลูกที่สี่จะโป๊ะเชะ
นั่นคือแนวทางการทำงานที่ควรจะเป็นของทีมพัฒนาและบริษัททุกรูปแบบ (ไม่ว่าจะใหญ่หรือเล็ก)