เพื่อนผมที่เป็นสถาปนิกพูดบ่อยๆว่า
“ใครก็ออกแบบบ้านได้เว้ย นี่ห้องรับแขก ห้องนอน ห้องน้ำ ห้องครัว … แต่ไม่ใช่ทุกคนจะออกแบบบ้านที่ดีและเหมาะสมกับการใช้สอยได้ พวกสถาปนิกเขาร่ำเรียนกันมา มันเป็นวิชาชีพ มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆหรอก”
นั่นแหละครับ … ชัดเจน
- ทุกคนวาดรูปได้ — แต่กับรูปที่สวยและมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวล่ะ?
- ทุกคนออกแบบโลโกได้ — แต่กับโลโก้ที่ดีและมีที่มาที่ไปเบื้องหลังล่ะ?
- ทุกคนออกแบบโปรดักท์ได้ — แต่กับงานที่มีดีไซน์และยึดถือการใช้งานง่ายเป็นตัวตั้งล่ะ?
- ทุกคนเขียนได้ — แต่กับสุนทรพจน์ที่ลึกซึ้งและเข้าถึงคนฟังล่ะ?
ทุกคนทำได้แต่มีน้อยคนที่จะทำให้ดีได้ และนั่นคือสาเหตุของความพิเศษของงานที่ต้องใช้ความคิดสร้างสรรค์ และนั่นคือเหตุผลที่ผมให้ความเคารพในวิชาชีพของคนกลุ่มนี้มาก
ผมรู้ว่างานพวกนี้ไม่เคยง่าย พวกเขาต้องใช้เวลาคิดเวลาทดลองเวลาแก้ไขปรับปรุงหลายครั้งกว่าจะได้ผลงานดีๆออกมาสักชิ้น และผมรู้สึกได้เลยว่าพวกเขาได้ใส่ความเป็นตัวเองและส่วนหนึ่งในชีวิตของพวกเขาเข้ามาในงานพวกนั้น มันถึงได้มีความพิเศษและเราควรต้องเคารพในสิ่งนั้น
เพราะผมเชื่อแบบนี้ผมถึงไม่สามารถทำลายคุณค่าพวกนี้ได้ด้วยการต่อราคา ด้วยการขอลดราคาเป็นเงินไม่กี่บาท … สำหรับผมแล้วนั่นคือการดูถูกวิชาชีพกลุ่มนี้
เมื่อพวกเขาตั้งราคามาถ้าผมรับได้ผมก็ตกลงตามนั้นทันที ไม่มีเรื่องมากขอลดตรงนั้นขอเพิ่มตรงนี้ มิหนำซ้ำผมยังจะจ่ายเพิ่มให้ด้วยถ้าผมรู้สึกว่าสโคปมันใหญ่กว่าที่ตกลงกันไว้
ถ้าราคาแพงเกินกว่าที่ผมจะรับได้ผมก็บอกไปตรงๆและเลือกที่จะระงับโปรเจกต์ไว้ก่อนหรือไม่ก็หาทางทำมันด้วยตัวเอง แทนที่จะขอต่อราคา นอกจากเขาจะเต็มใจเสนอราคาใหม่มาให้
ผมทำงานซอฟต์แวร์ซึ่งก็เป็นแขนงหนึ่งของงานสร้างสรรค์ ผมอยากให้คนอื่นให้ความเคารพกับผลงานของผมเช่นกัน ผมอยากให้คนอื่นเข้าใจถึงคุณค่าของมันให้มากๆ … ผมไม่อยากทำให้งานประเภทนี้กลายเป็นสินค้าราคาถูก ผมจึงต้องเริ่มต้นด้วยการให้ความเคารพกับงานของคนอื่นๆก่อนเป็นอันดับแรก
หวังว่าจะมีใครอีกหลายคนที่มีความเชื่อและความตั้งใจแบบนี้เหมือนกันครับ 😇