เพราะคนที่จะทำงานที่ต้องใช้ความคิดสร้างสรรค์ได้ดีนั้นต้องการอิสระและพื้นที่ส่วนตัวระดับหนึ่ง การมีคนในตำแหน่งเดียวกันที่รับผิดชอบในงานเดียวกันมากกว่าหนึ่งคนอาจสร้างปัญหา
👩🏼🎨👨🏻🎨ดีไซเนอร์สองคนที่ร่วมกันรับหน้าที่ออกแบบโปรดักท์
👨🏼💻🧑🏽💻ดีเวลลอปเปอร์สองคนที่ร่วมกันรับหน้าที่เขียนโค๊ดในส่วนเดียวกัน
👩🏼💼👨🏻💼มาร์เก็ตติ้งแพลนเนอร์สองคนที่ร่วมกันรับหน้าที่วางแผนการเปิดตลาดใหม่
ผมเชื่อจากประสบการณ์ตรงของตัวเองว่าความคิดสร้างสรรค์เกิดขึ้นยากในห้องประชุม การคิดแบบกลุ่มกับการระดมสมองเพื่อหาไอเดียนั้นได้รับการตีค่ามากเกินความจริง ดูผ่านๆเหมือนจะเป็นการเปิดโอกาสให้ทุกคนแสดงความคิดเห็น ดูผิวเผินเหมือนจะเปิดพื้นที่ส่วนตัวให้กับทีมงาน
แต่จากมุมมองของเจ้าของงานจริงๆแล้วการมีส่วนร่วมมากเกินไปและเร็วเกินไปของสมาชิกคนอื่นคือต้นตอของความตีบตันเรื่องความคิด เมื่อไอเดียยังไม่เติบโตเต็มที่ เมื่อโครงสร้างแผนการยังไม่ตกผลึก เมื่อเหตุผลสนับสนุนในการตัดสินใจยังไม่ถูกวิเคราะห์อย่างละเอียด การถูกวิจารณ์ก่อนเวลาอันควรจะเป็นจุดเริ่มต้นของการดับไปของไอเดียที่มีศักยภาพ
ถ้าคนมากกว่าหนึ่งคนทำงานร่วมกันเพื่อคิดเพื่อหาคำตอบให้โจทย์เดียวกัน สิ่งที่จะได้ออกมาคือไอเดียครึ่งนึงของฉันและอีกครึ่งนึงของเธอ เพราะความช่างประนีประนอมของเราแนวทางที่ออกมาจึงเน้นกลางๆแบบบัวไม่ให้ช้ำน้ำไม่ให้ขุ่น … และหลายครั้งนั่นไม่ใช่ไอเดียที่ดีที่สุด
ทางเลือกที่ดีกว่าคือการกำหนดให้มีแค่หนึ่งคนรับผิดชอบกับงานหนึ่งงาน ให้เวลาให้อิสระให้พื้นที่ส่วนตัวกับพวกเขาอย่างเต็มที่เพื่อให้พวกเขาได้คิดและทดลองในสิ่งที่จำเป็น
ทางเลือกที่ดีกว่าคือการมีทีมงานที่ทำงานลักษณะเดียวกันคอยเป็นที่ปรึกษาและคอยแบ่งบันข้อมูลที่เป็นประโยชน์ในการทำงานนั้นๆกับพวกเขา
ทางเลือกที่ดีกว่าคือการไม่ตัดสินผลงานของพวกเขาเร็วเกินไป ไม่สั่งเปลี่ยนแนวทางที่พวกเขาสร้างมาถ้าไม่จำเป็นจริงๆ
ทางเลือกที่ดีกว่าคือการหลีกเลี่ยงการคิดแบบกลุ่มการคิดแบบระดมสมองแบบพร่ำเพรื่อ
ทางเลือกที่ดีกว่าคือการทำงานคนเดียวและมีทีมงานอีกหลายชีวิตคอยให้การสนับสนุนครับ
เรื่องนี้คือวันแอนด์เมนี่ครับ