เราแตกตื่นและโหวกเหวกโวยวายเมื่อได้รับสัญญาณแจ้งเตือนว่าตอนนี้เซิร์ฟเวอร์หลักของเราใช้งานประสิทธิภาพของซีพียูไปแล้ว 70% … ย้ำ 70%
มันเป็นปัญหาใหญ่ที่ต้องได้รับการจัดการเดี๋ยวนี้ มันเป็นเรื่องคอขาดบาดตายถ้าอัตราการใช้ซีพียูตรงนี้ไม่ลดลงในเวลาอันสั้น เรากลัวว่าเซิร์ฟเวอร์จะล่ม เรากลัวว่าระบบจะเสียหาย
เรามอนิเตอร์ใกล้ชิด เราติดตามความเคลื่อนไหวของมันตลอดเวลา เราเตรียมพร้อมรับการแจ้งเตือนและมีมาตรการในการแก้ไขปัญหาอย่างครบครัน เรากลัวเซิร์ฟเวอร์ล่ม เรากลัวว่าระบบจะเสียหาย
🖥 เราต้องรักษาระดับการทำงานของมันให้อยู่ในสภาวะออปติมั่ม (Optimum) … เหมาะสม
คำถาม … เราเคยใส่ใจคิดอยากจะวัดระดับการใช้พลังงานในการทำงานของคนในทีมบ้างหรือไม่? เราสนใจคอนซัมชั่นเรท (Consumption Rate) ของมนุษย์บ้างหรือไม่?
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเรามาตรวจพบว่าคนคนนี้มีระดับการทำงานอยู่ที่ 70%? คำตอบคือเราจะมองว่าน้อยไป ต้องมากกว่านี้ ต้องเร่งต้องรีบต้องกดต้องดันให้ขึ้นไปที่ 80% ยิ่ง 99% ได้ยิ่งดี
เราสนใจแค่ต้องการรีดพลังงานออกมาจากพวกเค้าได้หมดอย่างต่อเนื่องยาวนานแบบไม่มีวันสิ้นสุด บางครั้ง 100% ก็ไม่เพียงพอ เราต้องการจากพวกเค้า 110% อย่างที่พูดกันติดปาก
เราไม่ใส่ใจสัญญาณเตือนจากมนุษย์ เสียงบ่นเหนื่อย อาการเจ็บป่วย การหมดแรงจูงใจ เราไม่สนใจ เราต้องการแค่ผลลัพธ์ เรากลัวเซิร์ฟเวอร์ล่มแต่เราไม่กลัวคนล้ม
🦉 เราต้องรักษาระดับการทำงานของคนให้อยู่ในสภาวะแมกซิมั่ม (Maximum) … สูงสุด
แต่เราพูดอยู่ทุกวันว่า “เราให้ความสำคัญกับพนักงานของเราทุกคน” — คำพูดกับการกระทำมันตรงกันมั้ยนะ? 🤪