ไม่ว่าจะพูดกับใคร ผมพยายามมีสติอยู่กับตัวให้มาก … เพื่อหลีกเลี่ยงการใช้วลีเหล่านี้
- อย่างที่บอกไว้ (อย่างที่เล่าให้ฟัง),
- ก็บอกแล้วไง (จำวันนั้นได้มั้ย),
- ผลงานของผม (ผลงานของพวกเรา),
- แบบนี้ไม่ดีหรอก (ผมมองอีกมุมนึงนะ),
- เป็นไปไม่ได้ (ไม่ง่ายเลยนะเนี่ย),
- ผมรู้แล้วววว (อ่อ หรอครับ — แกล้งโง่บ้างก็ได้),
- แล้วมันคืออะไรล่ะ (ช่วยเล่าเพิ่มเติมอีกหน่อยครับ)
มันคือความเคารพที่มีต่อตัวเองและต่อผู้อื่น ในขณะที่วลีแรกให้ความรู้สึกว่าเรายึดตัวเองเป็นศูนย์กลางของจักรวาล (วลีในวงเล็บคือการแสดงให้เห็นว่าเราให้เกียรติผู้ฟังไม่น้อยไปว่าที่เราให้เกียรติตัวเอง)
ยิ่งเราให้ความเคารพเขามาก เราก็จะยิ่งได้ความเคารพคืนกลับมามากเช่นกัน 👻