ทำงานเป็นชิ้นๆบางครั้งก็น่าเบื่อ เสร็จหนึ่ง ต่อไปสอง แล้วผ่านไปสาม
- โทรหาลูกค้า
- ส่งใบสั่งซื้อ
- ตอบอีเมล์จากพาร์ทเนอร์
- เข้าประชุมกับทีมเดฟ
- เขียนเอกสารข้อเสนอโครงการ
งานที่ไม่ต่อเนื่องกัน งานที่ดูดพลังงานทางกายและใจแบบที่บางครั้งหาจุดหมายไม่เจอ
งานที่เรียกว่าทากส์
ในอีกมุมหนึ่งคืองานโปรเจกต์ งานต่อเนื่องเพื่อเป้าหมายที่ตั้งไว้
- หาตัวอย่างจากอินเตอร์เน็ต
- รีวิวข้อความ
- คิดข้อความใหม่
- ออกแบบเล่าเรื่องใหม่
- คิดและร่างรูปประกอบ
- ประชุมกับทีมเพื่อสรุปงาน
งานนี้เพื่อ “อัพเดทเวปไซต์บริษัท”
งานที่เรามีใจให้มัน งานที่ต้องใช้เวลาและใช้ความทุ่มเทแบบพิเศษ
งานที่เหมือนเป็นที่พักที่เรากลับมาหามันได้ตลอด
งานที่เรียกว่าโปรเจกต์
ในการทำงานแต่ละวัน เราจะต้องรับผิดชอบงานทั้ง 2 แบบ งานเป็นชิ้นที่เร่งด่วนที่ต้องการให้เราจัดการ แต่เมื่อเราหลุดรอดจากงานเหล่านั้นแล้วเราควรมีงานที่ต่อเนื่องรออยู่ด้วย
ต้นเหตุความน่าเบื่อของงานส่วนหนึ่งมาจากการทำแต่ทาสก์และไม่มีโปรเจกต์
โทรหาลูกค้าทั้งวัน เมล์ตามพาร์ทเนอร์มา 3 ชั่วโมงแล้ว — มันน่าเบื่อมั้ยละ?
การสร้างความสมดุลนั้นสำคัญ — หลังวางสายจากลูกค้ารายที่สาม เรากลับมาออกแบบเวปไซต์ต่อ พักเที่ยงกลับมาประชุมกับทีมเสร็จ เรากลับมาคิดแผนการตลาดต่อ
การสลับไปมาแบบนี้คือการสร้างสภาพแวดล้อมในการทำงานที่ดี มันช่วยให้เราเปิดประสบการณ์หลายด้าน ช่วยให้มีความสดใหม่ในความคิด ช่วยให้รู้สึกว่าตัวเองได้ทำงานที่มีคุณค่าและมีเป้าหมายชัดเจน
ทาสก์สำคัญ โปรเจกต์ก็เช่นกัน แต่การให้น้ำหนักไปทางใดทางหนึ่งเพียงทางเดียวไม่ใช่ทางเลือกที่ดี
หัวหน้างานจำเป็นต้องเข้าใจจุดนี้เพื่อดึงศักยภาพที่ดีที่สุดออกมาจากสมาชิกในทีม … เมื่อแฮปปี้และสนุกอะไรๆก็จะออกมาดีเสมอ 🥹