เมื่อเช้าผมและทีมใช้เวลาประมาณหนึ่งชั่วโมงในการบรี๊ฟงานใหม่กันครับ และเหมือนเดิมที่งานนี้ไม่มีรายละเอียดอะไรมากนัก สโคปนั้นค่อนข้างตรงไปตรงมา แต่สเปคนั้นลอยอยู่ในอากาศและไม่มีกรอบที่ชัดเจน ระยะเวลาที่มีให้คือสามเดือนและต้องเริ่มทำตั้งแต่วันนี้
หลังจากแลกเปลี่ยนความคิดเห็นและถามมาตอบไปกันสักพัก เพื่อนผมก็พูดขึ้นมาว่า
“แล้วเราจะเริ่มยังไงดีวะ?”
นั่นสิ … ในเมื่อไม่มีความชัดเจนในรายละเอียด เราควรจะเริ่มต้นงานยังไงดี?
“ผมว่าก็ไม่ต้องคิดมาก เลือกสักอย่างที่ทำได้เร็วๆแล้วก็ลองทำดูเลย” — เพื่อนอีกคนแนะนำ
อืม ผมคิดว่าเป็นคำแนะนำที่ดีมาก งานจะเกิดเมื่อลงมือทำไม่ใช่แค่ใช้สมองคิดและปากพูด
“ถ้างั้นผมว่าแค่เอาโค๊ดเก่ามาลองรันให้ขึ้น เซ็ตอัพเดฟเอ็นไวโรนเม้นท์ให้ได้ แล้วก็ลองสร้างหน้าเพจเปล่าๆขึ้นมาสักหน้าก็ได้นะ … วีคนี้น่าจะทำเสร็จ” — ผมเสนอความเห็นไป
“เออ ตามนั้นแหละ” — เพื่อนผมที่เป็นคนรับผิดชอบงานนี้เห็นดีเห็นงามด้วย
จบการประชุมและเริ่มต้นทำงาน
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าเมื่อต้องเผชิญหน้ากับงานใหญ่งานยากงานกว้างและงานที่ไม่มีรายละเอียดชัดเจน … จงเริ่มต้นด้วยอะไรง่ายๆที่พอทำได้ในขณะนั้นก่อนเป็นอย่างแรกแล้วค่อยๆคิดหาทางขยับขยายมันต่อไป
งานเดินหน้าด้วยการลงมือทำ — นี่คือสัจธรรม