เราบรรลุเป้าหมายเพราะ
- เซลล์ — คุณคนเดียวเลยหรอที่ขายของได้
- มาร์เก็ตติ้ง — คุณคนเดียวเลยหรอที่โปรโมทสินค้าจนติดตลาด
- โปรดักท์ — คุณคนเดียวเลยหรอที่มีวิสัยทัศน์กว้างไกล
- อะคิเทค — คุณคนเดียวเลยหรอที่วางโครงสร้างพื้นฐานของระบบที่ดีเลิศ
- ดีไซเนอร์ — คุณคนเดียวเลยหรอที่ออกแบบซอฟต์แวร์ได้อย่างยอดเยี่ยม
- ดีเวลลอปเปอร์ — คุณคนเดียวเลยหรอที่เขียนโค๊ดดีเว่อร์
- เทสเตอร์ — คุณคนเดียวเลยหรอที่ช่วยทำให้มั่นใจว่าซอฟต์แวร์นี้มีคุณภาพ
ที่จริงแล้วมันไม่ใช่เรื่องของคนคนเดียว ไม่มีใครคนเดียวทำได้ทุกอย่าง และไม่มีใครสำคัญกว่าใคร … ความสำเร็จเป็นเรื่องของทีม แต่ผลตอบแทนกลายเป็นเรื่องส่วนบุคคลไปซะได้
ถ้าเราเชื่อแบบนี้ เราจะไม่เชื่อในการสร้างทีมที่มีคนเก่งและคนไม่เก่งอยู่ด้วยกัน คนขยันและคนขี้เกียจในทีมเดียวกัน คนสำคัญและคนไม่สำคัญที่ต้องนั่งอยู่คู่กัน เพราะเราจะไม่เชื่อในคำว่าผลงานส่วนตัว ไม่เชื่อในเรื่องการประเมินผลในแบบที่เป็นอยู่ และไม่เชื่อเรื่องความไม่โปร่งใส
ถ้าเราเชื่อแบบนี้ เราจะพยายามเลือกที่จะร่วมงานกับคนที่เชื่อว่าเก่ง ขยัน และสำคัญเท่าๆกัน เลือกที่จะมีทีมเล็กๆแค่สามคนที่น่าไว้ใจได้มากกว่าทีมใหญ่แปดคนที่เราต้องคอยจับตามองว่าพวกเขาทำงานมั้ย ทำได้ดีแค่ไหน … เราจะไม่อยากเสียเวลามาคิดให้ปวดหัวว่าเค้กก้อนนี้ใครควรได้กินอิ่มและใครควรได้แค่ชิมครีมที่ติดปลายช้อน
แล้วถ้าจะมีสักคนที่ได้อภิสิทธิ์หยิบเชอรี่ลูกนั้นไป … มันควรจะเป็นการลงคะแนนเสียงของเพื่อนร่วมทีมของเขาคนนั้นทุกคน ไม่ใช่จากเราที่ได้ชื่อว่าเป็นหัวหน้าทีม