โดยทั่วไปมีงานอยู่สองประเภทที่เราจะพิจารณา “เอ้าซอร์ส” มันออกไป
- น่าเบื่อ เยอะ ถึก เสียเวลา — งานแม่บ้าน งานบัญชีและการเงิน งานกฏหมาย งานส่งของ งานซัพพอร์ตลูกค้า งานแผนกทรัพยากรมนุษย์ งานเทรนนิ่งต่างๆ อื่นๆ
- ยาก เฉพาะทาง เร่งด่วน — งานออกแบบเวปไซต์ งานออกแบบระบบ งานกราฟฟิก งานเขียนโค๊ด งานดูแลเซิร์ฟเวอร์ งานคิดกลยุทธ์ธุรกิจ งานวิจัยตลาด งานที่ปรึกษาเรื่องแบรนดิ้ง งานที่ปรึกษาเรื่องกระบวนการทำงาน อื่นๆ
เราคิดว่าเวลาเป็นทรัพยากรที่มีค่าและสำคัญที่สุด … งานไหนกินเวลา น่าเบื่อ — เอ้าซอร์สไปใช้เงินเท่าไรว่ามา … งานไหนยาก ไม่มีเวลาศึกษาให้เชี่ยวชาญ — เอ้าซอร์สไปใช้เงินเท่าไรไม่เกี่ยง ก็ดูจะสมเหตุสมผลดีถ้างานพวกนั้นไม่ใช่งานหลักของธุรกิจ ก็ดูจะสมเหตุสมผลดีถ้าเราไม่คิดจะเอ้าซอร์สงานบางชิ้นตลอดไป
เอ้าซอร์สให้ผลลัพธ์ไม่ได้ให้ความรู้ เอ้าซอร์สช่วยประหยัดเวลาไม่ได้ช่วยสร้างประสบการณ์ เอ้าซอร์สอาจจะเป็นทางลัดที่ใช้ได้ผลในระยะสั้นแต่มีโอกาสส่งผลเสียในระยะยาว
ทำเผลอๆลืมๆเอ้าซอร์สจะกลายเป็นสิ่งเสพติดที่เราเลิกไม่ได้ ถ้าเราอยากดึงงานเขียนโค๊ดกลับมาทำเองวันนี้เป็นไปได้มั้ย? ไม่มีทาง ไม่มีใครทำเป็น … ยังไงต่อดีหละ? ก็ต้องเอ้าซอร์สมันต่อไป
ถ้าเราเห็นแล้วว่าคนที่จ้างมาช่วยให้คำปรึกษาเรื่องกระบวนการทำงานไม่ค่อยเวิร์ค อยากเอางานนี้กลับมาทำเองทำได้มั้ย? ยาก ไม่มีใครมีความรู้เพียงพอ … ยังไงต่อดีหละ? ก็ต้องเอ้าซอร์สมันต่อไปหรือเริ่มเรียนรู้ใหม่เองตั้งแต่ต้น
คิดให้ดีว่างานหลักและจุดแข็งของธุรกิจเราคืออะไรหรือควรเป็นอะไร มองให้ออกก่อนว่าธุรกิจของเรากำลังอยู่ในขั้นตอนไหน … และถ้าจำเป็นจริงๆลองพิจารณาหาพาร์ทเนอร์ที่ไว้ใจได้ก่อนจะเลือกเอ้าซอร์สงานที่สำคัญออกไป
การประหยัดเวลาต้องมาพร้อมความยั่งยืนในอนาคตด้วย