เหตุผลหลักที่การทำงานแบบอะไจล์นั้นเวิร์คไม่ใช่เพราะเราทำงานได้มีคุณภาพมากขึ้นแต่เรามีโอกาสได้ทำงานบ่อยขึ้น
- เราวางแผนบ่อยขึ้น
- เราเห็นข้อมูลความจริงบ่อยขึ้น
- เราพูดคุยกันบ่อยขึ้น
- เราส่งมอบงานบ่อยขึ้น
- เราแก้ไขปรับปรุงบ่อยขึ้น
ไม่ใช่ว่าเราทำงานได้ดีขึ้นในแง่คุณภาพ แต่เพราะเรามี “โอกาส” ได้ทำงานที่ดีกว่าเดิมบ่อยขึ้น
คีย์เวิร์ดแรกคือโอกาส ความหมายของมันลึกซึ้งตรงที่โอกาสไม่เคยการันตีผลลัพธ์ โอกาสอาจจะดี โอกาสอาจจะร้าย แต่เมื่อมีโอกาส เราต้องฉกฉวยไว้ นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้แนวคิดในการทำงานของเราเปลี่ยนไป — ไม่รอจนวันสุดท้าย (หรือโอกาสสุดท้าย) แล้วค่อยทุ่มทั้งตัว
คีย์เวิร์ดสองคือบ่อยขึ้น ด้วยสัจธรรมที่ว่าไม่มีใครประสบความสำเร็จอย่างสูงสุดจากความพยายามครั้งแรก การวัดดวงด้วย “คุณภาพ” ที่เราเชื่อมั่น (ไปเอง) ว่าดีที่สุดจึงเป็นกลยุทธ์ที่แย่ บ่อยขึ้นคือทางเลือกที่ดีกว่าด้วยการทำทีละน้อย เรียนรู้ไปทีละขั้น ล้มเล็กๆ ลุกไม่ยาก และเดินไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่อง
เรื่องนี้ประยุกต์ใช้ได้กับทุกอย่างในชีวิต
- เราไม่ต้องการการวางแผนที่คุณภาพดีที่สุด ตราบใดที่เราวางแผนอยู่เรื่อยๆ
- เราไม่ต้องการการประชุมที่เกิดประสิทธิผลสูงสุด ตราบใดที่เราพูดคุยและสื่อสารกันอย่างต่อเนื่อง
- เราไม่ต้องการโปรดักท์ที่สมบูรณ์แบบที่สุด ตราบใดที่เรามีโปรดักท์ออกสู่ตลาดเพื่อการเรียนรู้อย่างสม่ำเสมอ
- เราไม่ต้องการบทความที่เริ่ดหรูที่สุด ตราบใดที่เราฝึกการเขียนอยู่ทุกวันจนเป็นนิสัย
เป้าหมายไม่เคยสำเร็จด้วยความพยายามครั้งเดียว และถ้าต้องเลือกระหว่างคุณภาพแบบอลังการกับความถี่ … เลือกอย่างหลังไว้ก่อนจะปลอดภัยกว่า