ยูเซน โบลต์ได้คำนิยามในวิกิพีเดียว่า “สปริ้นเตอร์” ไม่ใช่แค่รันเนอร์ เพราะเขาคือเจ้าของสถิติโลกการวิ่งระยะสั้นทั้ง 100 เมตร (9.58 วินาที) และ 200 เมตร (19.19 วินาที)
เขาคือสปริ้นเตอร์ที่เร็วที่สุด เขาคือสปริ้นเตอร์ที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด แต่เขาคือสปริ้นเตอร์ที่ฝึกซ้อมมาให้ทำความเร็วสูงที่สุดสำหรับการแข่งขันระยะสั้น และเขาไม่ใช่คนที่วิ่งทน เขาไม่ใช่คนที่ทำความเร็วคงที่ได้นาน เขาคือสปริ้นเตอร์ ไม่ใช่มาราธอนเนอร์
เราคิดว่าการทำธุรกิจหรือโปรดักท์คือสปริ้นท์หรือมาราธอน?
มันคือมาราธอนมากกว่านะ มันคือการเดินทางระยะไกล มันเป็นการเดินทางที่ยาวนาน มันคือการเดินทางที่ต้องอาศัยความอึดและอดทน มันคือมาราธอนเป็นส่วนใหญ่
ในขณะเดียวกันมันคือการเดินทางที่ต้องเร่งสปีด “ในบางครั้ง” มันคือการเดินทางที่โดนความกดดันไล่หลังเข้ามา “ในบางครั้ง” มันคือการเดินทางที่ต้องฮึดเฮือกสุดท้ายเพื่อเข้าเส้นชัย “ในบางครั้ง” มันคือสปริ้นท์ในบางครั้ง
“อืม เมื่อเรารู้อย่างนี้แล้วทำไมเรายังถึงเรียกมันว่าสปริ้นท์ละ?” สปริ้นท์ 12 และสปริ้นท์ 19 … เรียกได้ว่า ฟอร์เอเวอร์ สปริ้นท์ (Forever Sprint)
เราพยายามเป็นยูเซน โบลต์ที่ลงแข่งมาราธอน … แล้วมันจะเวิร์คได้อย่างไร?
มันดูจะสมเหตุสมผลกว่ามั้ยถ้าเราใช้คำว่า “สปริ้นท์” บ้างเป็นครั้งคราวแต่ไม่ใช่ตลอดไป
มันจะดูสมเหตุสมผลกว่ามั้ยถ้าเราจะใช้คำว่า “ไซเคิ่ล” เป็นส่วนใหญ่
ถึงมันจะเป็นแค่คำนามแต่มันก็สื่อให้เห็นถึงแนวคิดเบื้องหลังได้พอสมควร
ไซเคิ่ลคือรอบ รอบการทำงานที่ไม่บ่งชี้ว่ามันจะค่อยเป็นค่อยไปหรือเร่งรัดเร่งรีบ มันคือคำนามกลางๆที่สื่อสารให้เห็นถึงความราบเรียบ สงบเงียบ และมั่นคงได้ดีกว่าคำว่าสปริ้นท์มาก
ยูเซน โบลต์คือทักษะพิเศษที่เราจะเรียกหาเรียกใช้บริการบ้างในบางครั้ง ไม่ใช่ทุกครั้ง