บล็อกของเซธ โกดิน พูดถึงสี่รูปแบบและเสาหลักของลักษณะอาชีพไว้แบบนี้
นักวิทยาศาสตร์ (Scientist) — กลุ่มคนที่สร้างความรู้และสร้างทฤษฎีใหม่จากการต่อยอดองค์ความรู้เดิม จากการทดลอง จากความล้มเหลว … นำเสนอผลงานต่อชาวโลก และกลับไปคิดอะไรใหม่ๆต่อไป
วิศวกร (Engineer) — กลุ่มคนที่หยิบความรู้ที่ถูกสร้างขึ้นโดยนักวิทยาศาสตร์มาประยุกต์ให้เกิดประโยชน์มากขึ้น เข้าถึงคนทั่วไปได้มากขึ้น มีประสิทธิภาพมากขึ้นเมื่อเทียบกับแต่ก่อน
ผู้จัดการฝ่ายดำเนินการ (Operation Manager) — กลุ่มคนที่มีหน้าที่ทำให้สินค้าหรือระบบที่สร้างโดยวิศวกรทำงานได้ดี เชื่อถือได้ ตรงเวลา ไม่ผิดพลาด เป็นกลุ่มคนที่ให้ความสำคัญอย่างสูงกับคำมั่นสัญญา
นักการขาย (Salesperson) — กลุ่มคนที่เป็นสะพานเชื่อมระหว่างสินค้าระบบหรือบริการที่ดีมีคุณภาพกับลูกค้า ผู้ใช้ และเจ้าของเงิน กลุ่มคนที่เข้าใจมนุษย์และความต้องการของมนุษย์ กลุ่มคนที่เก่งเรื่องการสร้างและรักษาความสัมพันธ์
เซ็ธยกตัวอย่างให้เห็นภาพชัดเจนขึ้นแบบนี้
นักวิทยาศาสตร์คิดค้นเทคโนโลยีรถไฟ วิศวกรสร้างรถไฟให้เป็นรถไฟ นักการขายหาช่องทางขายรถไฟให้ผู้ซื้อ ผู้จัดการฝ่ายดำเนินการทำให้รถไฟวิ่งได้อย่างปลอดภัยและตรงเวลา
ลองกลับมาดูในองค์กรหรือทีมของเราว่าใครสวมหมวกใบไหนอยู่ … แน่นอนว่าหลายครั้งเราไม่ได้ทำงานเพียงด้านเดียว แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องปกติเท่าไรถ้าเราต้องถูกบังคับให้ทำอะไรที่เราไม่ถนัดและผิดธรรมชาติของสายอาชีพเราตลอดเวลา
นักวิทยาศาสตร์ไม่ควรถูกชี้นำด้วยหนังสือคู่มือและกระบวนการทำงานว่าต้องทำอะไรต่อไป วิศวกรก็ไม่ควรต้องใช้เวลาให้หมดไปกับการเร่ขายของ … และผู้จัดการฝ่ายดำเนินการก็ไม่ควรต้องมาเป็นเสาหลักในการคิดค้นหาทฤษฎีอะไรใหม่ๆ
จริงมั้ย?