ในบางครั้งการที่เราทำบางเรื่องได้ดีขึ้นกลับทำให้สถานการณ์ข้างหน้าย่ำแย่ลง
- เมื่อเราดูแลเลี้ยงลูกได้ดีขึ้นอย่างถนุถนอมและเอาใจใส่อย่างสูงสุด … อนาคตเขาอาจจะเสียเด็ก
- เมื่อเรามุ่งมั่นปรับปรุงการให้บริการกับกลุ่มลูกค้าที่จ่ายหนักอย่างดีที่สุด … อนาคตเราจะเดือดร้อนเพราะเวลาที่หมดไปกับการเอาใจลูกค้าระดับไฮโซโดยละเลยลูกค้ากลุ่มใหญ่ ถ้าไฮโซย้ายค่ายเราจะทำอย่างไร
- เมื่อเราพัฒนาการทำงานทุกด้านจนเพิ่มยอดขายได้เป็นกอบเป็นกำ … อนาคตบริษัทเราจะยิ่งจนลงเพราะต้นทุนที่สูงตามยอดขายจนสัดส่วนกำไรติดลบ
- เมื่อเราเร่งลงทุนในการพัฒนาเทคโนโลยีไปจนไกลลิบ … อนาคตของเราจะขาดความยืดหยุ่นเพราะมันถูกผูกติดกับสิ่งที่เราลงทุนไปวันนี้
- เมื่อเราเก่งขึ้นในการเลือกลงทุนในสิ่งที่ให้ผลตอบแทนสูงในระยะเวลาอันสั้น … อนาคตของเราอาจจะไม่มั่นคงเมื่อสิ่งนั้นกำลังจะถูกแทนที่โดยตัวเลือกใหม่ที่ดูไม่คุ้มค่าแก่การลงทุนในวันนี้
มันจึงไม่ใช่เรื่องที่สำคัญที่สุดในการวัดผลว่าเราทำได้ดีขึ้นกว่าเมื่อวานแค่ไหน มันสำคัญที่ว่าประสิทธิภาพที่เพิ่มขึ้นนั้นเป็นไปเพื่อปัจจุบันหรืออนาคต
มันสำคัญที่ว่าเรามองเห็นผลเสียที่กำลังตามมาจากการที่เราทำงานบางอย่างได้ดีขึ้นหรือไม่
ผู้บริหารบางคนเน้นคำว่ารีซอลท์ โอเรียนเต็ด (Result-Oriented) เน้นการวัดผลและผลักดันและกดดันทีมงานให้ทำให้ดีขึ้น มากขึ้น เร็วขึ้น … คำถามคือเพื่ออะไร หนึ่งปีจากนี้ สามปี ห้าปี การที่เราเก่งขึ้นในเรื่องนี้จะยังสำคัญอยู่มั้ย?