เราตั้งคำถามเพื่อต้องการคำตอบ … เรื่องง่ายๆตรงไปตรงมา
เราตั้งคำถามเพื่อต้องการคำตอบ (เขียนย้ำอีกครั้ง) … เรื่องมันลึกซึ้งกว่านั้นอีกนิดนึงตรงที่ว่า … เราไม่ได้ตั้งคำถามเพื่อต้องการแค่คำตอบแต่เราต้องการคำตอบที่ดีหรือเหมาะสมที่สุดกับสถานการณ์ตอนนี้
กับทุกเรื่อง … เราทุกคนมีคำตอบหรือตัวเลือกในใจอยู่แล้ว
“ตอนนี้เรามีปัญหาแบบนี้ ทำยังไงกันดี?” — เราโปรยคำถามลงไประหว่างการประชุมทีม นั่นไม่ใช่ว่าเพราะเราไร้ไอเดียโดยสิ้นเชิง เรารู้อยู่แก่ใจว่าตัวเองคิดอย่างไรและต้องการแก้ปัญหาอย่างไร เราแค่ถามเพราะอยากได้ความคิดเห็นจากคนอื่น อยากให้คนอื่นช่วยประเมินคำตอบหรือทางแก้ของตัวเราเอง และหาข้อสรุปที่ดีที่สุดร่วมกัน
ในฐานะผู้นำ … อย่าตั้งคำถามถ้าตัวเองไม่รู้คำตอบ อย่าตั้งคำถามถ้าตัวเองไม่มีความคิดเห็นส่วนตัว เพราะมันจะเป็นการเสียเวลาคนอื่น มันดูขาดความรับผิดชอบและมักง่ายไปสักหน่อยที่จะโยนทุกอย่างลงไปที่ทีม … แล้วเหมือนตัวเองลอยตัวไปสบายๆ
มันไม่จำเป็นว่าคำตอบสุดท้ายต้องเป็นคำตอบของเราเอง (แบบนี้ก็ไม่ควรจะถามคนอื่นให้เสียเวลาเช่นกัน) แต่อย่างน้อยเราต้องประเมินได้ว่าคำตอบของใครดีกว่ากัน ของเราหรือของคนนี้ ของคนนั้นหรือคนนู้น การที่จะทำแบบนั้นได้เราต้องมีความชัดเจนในไอเดียของตัวเองก่อน ไม่ใช่ปล่อยให้ทุกอย่างไหลไปตามน้ำ เรื่อยเปื่อย
คำถามที่ไม่มีคำตอบไม่มีอยู่ในโลก มันอยู่ที่ว่าคำตอบนั้นจะถูกต้องมากหรือน้อยเท่านั้นเอง หน้าที่ของเราคือพยายามหาคำตอบที่ใกล้เคียงที่สุด
เราต้องมีความคิดเห็นที่ชัดเจนในขณะเดียวกันก็ต้องเปิดใจกว้าง
เราต้องมีทีมงานที่กล้าพูดในขณะเดียวกันพวกเขาต้องเปิดใจกว้างเช่นกัน
“เราจะออกแบบหน้าจอนี้ยังไงดี?”
“เราจะตั้งราคาโปรดักท์ตัวนี้เท่าไรดี?”
“เราควรไปต่อหรือหยุดทำโปรเจกต์นี้?”
“เราควรทำโปรเจกต์อะไรต่อไป?”
คำถามเหล่านี้มีคำตอบอยู่ในตัวมันเองอยู่แล้ว … เราเลือกหยิบคำตอบที่ดีที่สุดออกมาได้มั้ย … นั่นคือคำถามที่น่าสนใจ ❔❓🤔