เคล็ดลับหนึ่งที่ช่วยให้ผมมีกำลังใจทำงานอย่างเต็มที่เพื่อผลลัพธ์ที่ดีที่สุดเท่าที่ทำได้ (ไม่ใช่เพื่อความสมบูรณ์แบบซึ่งไม่มีอยู่จริง) คือสิ่งนี้ครับ
“ผมภูมิใจกับงานทุกชิ้นที่ผมทำ — จะดีจะเลว จะน่าเกลียดจะสวยงาม — และไม่ว่าใครจะคิดอย่างไร”
หลายครั้งเหมือนทำดีไปแล้วไม่ได้อะไรใช่มั้ย? ไม่ได้รับคำชื่นชม ไม่มีใครใส่ใจ ไม่ฮิตติดตลาด … ถ้าเราทำดีที่สุดแล้วหน้าที่เรามีอย่างเดียวคือช่างแม่งแล้วก้มหน้าก้มตาทำงานชิ้นใหม่ทันที คิดหาทางทำมันให้ดีกว่าเดิม ยกระดับมาตรฐานของตัวเองขึ้นไปเรื่อยๆ อย่าหยุด อย่าท้อ เพราะเสียงชื่นชมเสียงปรบมือนั้นไม่สำคัญเท่าการเอาชนะตัวเอง
ถ้าเราไม่พราวด์ในงานของตัวเอง — แล้วเราจะคาดหวังให้คนอื่นมารู้สึกแบบนี้กับมันได้ยังไง? 🥹