หลายครั้งเราก็มุ่งมั่นในการสร้างมากไป … จนลืมคิดถึงเรื่องพื้นฐานที่สุด
“ผมออกแบบไว้แล้วครับ เดี๋ยวจะลองทำโปรโตไทป์เลย”
“ลูกค้าแจ้งผมมาแล้วว่ามีโซลูชั่นอะไรก็ลองเข้ามานำเสนอได้”
“พอเป็นไปได้มั้ยครับ ถ้าเราจะเอาเทคโนโลยีนี้มาใช้”
หลายครั้งผมก็หลงๆลืมๆและคล้อยตามไปกับบทสนทนา … สมองมนุษย์มักมองโลกในแง่บวกและพยายามแสวงหาทางออกมากกว่าการโฟกัสที่ปัญหา
แต่เมื่อเริ่มรู้สึกตัวแล้วมันก็อดไม่ได้ที่ผมจะตั้งคำถามว่า
“ปัญาหาคืออะไรครับ? เขาอยากแก้ปัญหาเรื่องอะไร”
คำถามนี้ช่วยเรียกสติของเราให้คืนกลับมาได้เสมอ เพราะหลายครั้งทุกคนในวงสนทนายังไม่เคลียร์เลยว่า … ปัญหาคืออะไร?
มันเร่งด่วนแค่ไหน? มีทางแก้ที่ง่ายกว่านี้มั้ย? คุ้มค่าต่อความพยายามรึเปล่า?
นี่ก็เป็นอีกครั้งที่ผมสกรีนไอเดียที่เหมือนจะดีทิ้งไปได้ตั้งแต่เนิ่นๆโดยไม่ต้องลงทุนลงแรงอะไรมาก … เพราะปัญหานั้นไม่ชัดเจน ไม่ว่าจะทำโซลูชั่นอะไรออกมาดีแค่ไหนมันก็ไม่ช่วยอะไร 😛