😶 (อยากจะ) ลืม

หนึ่งในแนวทางค้นหาความสร้างสรรค์คือการลืม

ลืมว่าเรามีอะไรอยู่บ้าง

ลืมว่าเรามีกรอบอะไรที่ต้องทำตาม

ลืมว่าอุปสรรคมีมากแค่ไหน

ลืมว่าวันนี้เราความความสามารถเพียงพอมั้ย

ลืมเพื่อสร้างสิ่งใหม่ ลืมว่าตอนนี้ซอฟต์แวร์ของฉันเป็นแบบนี้และมันมีข้อจำกัดมากมาย

ลืมเพื่อหยุดพูดว่า “ไม่ได้หรอก ระบบเราไม่ซัพพอร์ต”

ลืมเพื่อสร้างวิสัยทัศน์ที่ดีกว่า

ลืมเพื่อการวาดฝันแล้วเดินย้อนหลังกลับมาหาขั้นตอนที่จำเป็น

ลืมคำว่า “เป็นไปไม่ได้” เพื่อเริ่มต้นแนวคิดที่ว่า “โอเค ผมคิดว่ามันน่าจะเป็นแบบนี้นะ บอกผมหน่อยว่าเราต้องทำอะไรบ้าง”

การคิดไกลและเดินย้อนหลังคือทางเดียวสู่นวัตกรรม … และมันเริ่มจากการลืม

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *