หลังจากใช้เวลาสี่วันเต็มๆทำเอกสารคู่มือการใช้งานแล้วส่งต่อให้ผู้ใช้ ถึงแม้ว่ามันจะหนาแค่ 34 หน้าแต่มันก็สร้างความลำบากทางกายใจให้ผมได้เยอะมากพอสมควร
การทำเรื่องที่ดีและจำเป็นนั้นไม่สนุกเสมอไป
นี่คือสิ่งที่ผมเรียนรู้จากช่วงเวลาสี่วันอันทรมาน เรื่องกายไม่เท่าไร เรื่องใจนี่หนัก เมื่อคิดถึงภาระก้อนนี้แล้วมันหดหู่ รู้สึกหมดกำลังใจ ความขี้เกียจเข้ามาครอบงำ ความตื่นเต้นและกระหายอยากทำมันไม่มีเลย
แต่ก็นั่นแหละ … หน้าที่ก็คือหน้าที่ ยังไงเราก็ต้องทำมันให้ดีที่สุด
- ผมเข้าใจว่าเดฟเบื่องานเทส มันซ้ำซาก มันไม่มีอะไรตื่นเต้น มันไม่สร้างอะไรใหม่ๆ แต่มันคือหน้าที่ที่เราต้องทำ
- ผมเข้าใจว่าเอสเอไม่อยากเขียนเอกสารอะไรที่เป็นทางการ มันใช้เวลามาก ดูเหมือนมันจะไม่มีคุณค่า มันเปลี่ยนแปลงบ่อย และมันไม่มีใครอยากอ่าน แต่มันคือหน้าที่ที่เราต้องทำ
- ผมเข้าใจว่าโปรดักท์ โอนเนอร์ต้องฝืนใจนั่งรีวิวบั๊กลิสต์เป็นสิบเป็นร้อยตัวเพื่อเลือกว่าจะแก้อันไหนก่อนหลัง มันน่าเบื่อ มันมีแต่ความรู้สึกด้านลบ แต่มันคือหน้าที่ที่เราต้องทำ
ถึงแม้ว่ามองในภาพรวมแล้วโปรเจกต์นี้มันน่าสนใจ แต่มันต้องมีบางที่เราต้องเจอกับเรื่องไม่สนุกระหว่างทาง … เราต้องเรียนรู้ที่จะอยู่กับมัน เราต้องพยายามทำมันให้ดีเพื่อเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่กว่าข้างหน้า
เรื่องของเรื่องก็คือ … ถ้าเราทำเรื่องน่าเบื่อได้ดี ผมเชื่อว่าเรากำลังเติบโตขึ้นอีกขั้น … การสร้างผลงานคุณภาพนั้นเกิดได้เพราะคนในทีมทำงานสามารถเผชิญหน้าและจัดการกับงานได้ทุกรูปแบบ — น่าเบื่อ ซ้ำซาก ชักช้า ไม่ประเทืองปัญญา เท่ เทพ ใหม่กริ๊ก ยิ่งใหญ่ และน่าตื่นเต้น 🎉🎊