ไม่ว่าจะโปรเจกต์ส่วนตัวหรือโปรเจกต์องค์กร
ไม่ว่าจะสตาร์ทอัพหรือบริษัทใหญ่
ไม่ว่าจะงานเล็กหรืองานใหญ่
ไม่ว่าจะงานง่ายหรืองานยาก
สิ่งหนึ่งที่มันมีเหมือนกันคือความไม่แน่นอนในการคงอยู่ บางงานเริ่มต้นอย่างยิ่งใหญ่ด้วยเป้าหมายที่ทะเยอทะยานแต่เพียงสองสัปดาห์ผ่านไปมันก็ถูกยกเลิก
บางงานเริ่มต้นด้วยความเกรี้ยวกราดและก้าวร้าวแต่เพียงสามวันผ่านไปมันก็กลายเป็นโปรเจกต์ลำดับรอง
บางงานเริ่มต้นด้วยเงินทุนมหาศาลพร้อมแรงสนับสนุนล้นหลามแต่หลังจากลงมือปฏิบัติงานไปเพียงหนึ่งเดือนความต้องการที่เปลี่ยนไปทำให้งานนี้ถูกมองข้ามจากผู้บริหารอย่างไม่น่าเชื่อ
บางงานเริ่มต้นด้วยไอเดียที่สุดยอดแต่เพราะมัวแต่ชักช้าไม่ลงมือปฏิบัติจริงความกระหายก็เหือดหายไปจนไม่มีใครพูดถึงมันอีกเลย
บางงานเริ่มต้นด้วยการพูดคุยจับมือกันหลายฝ่ายอย่างราบรื่นแต่เพราะไม่มีใครก้าวออกมาเป็นผู้นำทีมความตื่นเต้นในตัวงานจึงเริ่มลดลงจนหมดไป
บางงานถูกความกดดันทางธุรกิจบีบบังคับให้ต้องทำแต่เพราะผู้บริหารระดับสูงสูงสูงไม่คิดเช่นนั้นงานนี้จึงถูกสั่งหยุดอย่างไม่มีกำหนดถึงแม้เราจะเตรียมการมาอย่างดีแค่ไหนก็ตาม
มันเป็นสัจธรรมที่ไม่ควรยึดถือเป็นเรื่องที่จริงจังมากเกินไป งานเกิดได้ก็ดับได้ เราไม่จำเป็นต้องตื่นเต้นจนมาเกินไป ไม่ต้องกดดันตัวเองให้มากเกินไป ไม่ต้องกังวลจนไม่เป็นอันทำอะไร
บางครั้งเราถูกสั่งให้ทำและสั่งให้หยุด หลายครั้งเราเป็นคนออกคำสั่งเหล่านั้นเสียเอง … มันเป็นเรื่องปกติมากๆที่เมื่อวานเรื่องนี้สำคัญที่สุดแต่สำหรับวันนี้มันคือเรื่องที่ไร้ค่าอย่างรวดเร็วแบบไม่ทันตั้งตัว 😇