สมัยเรียนเคยอ่านหนังสือสอบไม่รู้เรื่องแล้วโทรไปถามเพื่อนมั้ย?
เรา: “เฮ้ย โจทย์ข้อนี้ทำไมมันตอบแบบนี้วะ อธิบายให้ฟังหน่อยได้ปะ?”
เพื่อน: “อ๋อๆ เออ พอเข้าใจแต่ตอนนี้อยู่ข้างนอกหวะ เดี๋ยวบ่ายๆโทรกลับได้ปะ?”
เรา: “โอเคได้ๆ อย่าลืมนะเว้ย”
วางสายโทรศัพท์ไป นั่งรอจนเกือบห้าโมงเย็นแล้วก็ยังไม่มีโทรศัพท์มา เราตัดสินใจโทรไปหาเองอีกรอบ
“ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด … หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ …” — เพื่อนรักไม่รับสายเราซะงั้น วันรุ่งขึ้นก็ไม่โทรกลับด้วย
ถ้าอยู่ในสถานการณ์แบบนี้เรารู้สึกอย่างไรครับ? เซ็งดิ ผมบอกได้เลย ออกแนวผิดหวังเพราะเรามีความคาดหวังว่าเพื่อนจะโทรกลับหาเราตอนบ่าย เราไม่ได้บังคับนะ เพื่อนเป็นคนเสนอมาเองเลยแต่ทำไมเค้าผิดสัญญาซะเอง
เหตุการณ์แบบนี้ผมมั่นใจว่าเพื่อนๆเคยเจอกับชีวิตประจำวันมานับครั้งไม่ถ้วน เพื่อนไม่โทรกลับ เพื่อนร่วมงานไม่ตอบอีเมล์ หัวหน้าไม่จัดการแก้ปัญหาให้ตามที่พูดไว้ ลูกค้าไม่ส่งข้อมูลมาให้ตามสัญญา คอลล์เซ็นเตอร์ไม่ตามเรื่องให้ตามที่แจ้งไว้ หรือแม้กระทั่งคุณแฟนที่มาสายจากเวลานัดไปสามชั่วโมง … พวกเราเจอเรื่องแบบนี้มาจนเป็นความเคยชินไปแล้วว่า “อย่าไปจริงจังอะไรมากมายกับคำสัญญาแบบนี้” — โหดร้ายเนอะ
“More and more, we’ve come to expect less and less of each other.” — Aaron Sorkin
อยากเป็นคนพิเศษในสายตาคนอื่นมั้ย? (อยากเถอะ … ขอร้อง) มันจะเป็นยังไงถ้าเราเป็นคนหนึ่งในร้อยที่ “ทำอย่างที่พูดว่าจะทำ” แค่นั้นเอง เชื่อผมได้เลยว่าเราจะได้สร้างความประหลาดใจให้กับคนใกล้ตัว คนที่ทำงานด้วย คนที่เคยไม่ชอบขี้หน้าเราได้อย่างมหัศจรรย์
- แค่โทรกลับเมื่อบอกว่าจะโทรกลับ
- แค่ส่งอีเมล์เมื่อบอกว่าจะส่งอีเมล์
- แค่มาให้ตรงเวลาที่นัดไว้
เพราะในสังคมที่พวกเราคาดหวังจากกันและกันน้อยลงทุกวันตามที่คุณแอรอนบอกไว้ การทำอย่างที่พูดว่าจะทำมันคือความแตกต่างอันยิ่งใหญ่ มันจะกลายเป็นคำว่า Exceed Expectation (ทำดีเกินความคาดหวังของลูกค้า) ไปแล้ว ยังไม่ต้องคิดเลยว่าถ้าเราทำดีกว่าที่พูดไว้จริงๆจะเป็นยังไง
- จะโทรกลับตอนเย็นแต่โทรกลับตั้งแต่บ่าย
- จะส่งแค่อีเมล์กลายเป็นพรีเซ็นเตชั่นสวยหรู
- มาตรงเวลาแล้วสั่งกาแฟเมนูโปรดรอไว้
ง่ายๆ “สัญญาแล้วทำตามสัญญา” ครับ 🤟🏼👋🏼