จุดเริ่มต้นของผมกับงานสตาร์ทอัพแบบ B2B คืองานที่ปรึกษาครับ จากการที่ตัวเองมีความรู้เรื่องซอฟต์แวร์และเทคโนโลยีติดตัวอยู่บาง การเข้าไปให้ความรู้และคำแนะนำกับลูกค้าเป็นเรื่องที่ผมชอบทำ เป็นเรื่องที่ให้ความสุขกับตัวเองได้ดี และเป็นเรื่องที่ส่วนตัวผมคิดว่าช่วยสร้างความสัมพันธ์ระยะยาวระหว่างเราและลูกค้าได้เป็นอย่างดี
ไอเดียและโปรดักท์ที่บริษัทของผมทำอยู่ตอนนี้ก็มาจากข้อมูลและประสบการณ์ที่ผมและทีมงานได้มาจากการเข้าไปช่วยลูกค้าแก้ปัญหานี่แหละครับ ไม่ใช่แค่หนึ่งโปรดักท์แต่ทุกโปรดักท์เลย มันคือการสร้างผลประโยชน์ให้กันทั้งสองฝ่าย
การได้โอกาสเข้าไปศึกษาเรียนรู้ปัญหาที่เกิดขึ้นจริงกับลูกค้า รวมถึงได้โอกาสในการสร้างโปรดักท์ขึ้นมาแก้ปัญหานั้นจริงๆเปรียบเสมือนเหมืองทองสำหรับคนทำสตาร์ทอัพ เพราะสิ่งที่ยากที่สุดในช่วงเริ่มต้นของงานสตาร์ทอัพคือการสร้างโปรดักท์ที่มีคนต้องการใช้ (และหวังว่าจะพร้อมจ่าย) แต่ตอนนี้เรามีลูกค้าแล้วและเรากำลังสร้างโปรดักท์ที่ตรงใจพวกเขาแบบเป๊ะๆ เข้าถึงความรู้แบบตรงๆ ได้ฟีดแบ็คแบบเต็มๆ จากการใช้งานจริงโดยที่เราไม่ต้องนั่งนึกหรือนั่งเดาเลย
แต่เรื่องนี้มีเส้นคั่นอยู่ นั่นคือการเข้าไปเป็นที่ปรึกษาหรือช่วยเหลือลูกค้าแบบนี้จะเป็นผลดีกับสตาร์ทอัพตราบใดที่เราไม่ได้คิดเงินค่าที่ปรึกษาจากลูกค้า ถ้าเราอยากสร้างโปรดักท์สตาร์ทอัพ (สตาร์ทอัพที่สร้าง, ขาย, และขยายธุรกิจโดยการใช้โปรดักท์เป็นตัวนำ) ทำไมหนะหรอ?
เพราะถ้าเราไม่คิดเงินแปลว่าเรากำลังให้ความช่วยเหลือ เรากำลังสร้างความสัมพันธ์ระยะยาวและพวกเขาจะรู้สึกขอบคุณถึงแม้ว่าเราจะช่วยแก้ปัญหาให้พวกเขาได้แค่บางส่วน แต่ทันทีที่พวกเขาต้องเริ่มจ่ายเงินเราเพื่อเรื่องนี้ ความคาดหวังของเขาจะพุ่งสูงสุดเพดานและต้องการให้เราทำทุกอย่างและแก้ปัญหาให้ได้ทุกเรื่อง 🤦🏼♂️
ตรงนั้นคือเส้นบางๆที่เราในฐานะคนที่จะทำโปรดักท์สตาร์ทอัพไม่ควรข้ามไปครับ เพราะการทำงานที่ปรึกษาแบบคิดเงินและทำโปรดักท์ไปด้วยนั้นยากมากๆ เพราะมันจะกลายเป็นว่าเรามีภาระผูกพันอยู่กับลูกค้ารายนี้รายเดียว พวกเขาต้องการอะไรเราต้องทำ พวกเขามีแผนการอะไรเราต้องตอบสนอง … แล้ววิสัยทัศน์ของเราที่มีกับโปรดักท์ของเรามันจะไปอยู่ตรงไหน?
ผมเองเป็นที่ปรึกษาให้หลายบริษัทครับ ฟรี ไม่เคยคิดเงินแม้แต่บาทเดียว เพราะผมไม่อยากก้าวข้ามเส้นคั่นนั้นไป ผมไม่อยากรับภาระที่มันเป็นตัวดูดพลังงานอย่างแท้จริง 🧨