ข้อมูลเป็นเรื่องที่ทุกคนมองหา
ข้อมูลเป็นสิ่งที่หลายคนต้องการเพื่อสนับสนุนการตัดสินใจ
ข้อมูลคือเรื่องแรกที่จะถูกถามหาเมื่อผู้จัดการหรือผู้บริหารสักคนที่จะเลือกทำหรือไม่ทำอะไร
ข้อมูลมีคุณอนันต์ในการพยายามวิเคราะห์และทำความเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วในอดีต
แต่ข้อมูลนั้นไม่สามารถใช้เป็นปัจจัยหลักในการคาดการณ์อนาคตได้
จริงอยู่ที่บางเรื่อง หลายเรื่อง … ข้อมูลเมื่อวานบ่งชี้สิ่งที่จะเกิดขึ้นพรุ่งนี้ได้ … เช่น การพยากรณ์อากาศ จากการเก็บข้อมูลมาหลายสิบปี การทำนายจึงเกิดได้อย่างค่อนข้างแม่นยำ
ครึ่งหนึ่งของโลกใบนี้ ข้อมูลใช้คาดการณ์ได้
แต่อีกครึ่งหนึ่งของโลก ข้อมูลนั้นใช้ไม่ได้ จากม้ามาเป็นรถยนต์ จะมีข้อมูลจากไหนที่จะบอกเฮนรี่ ฟอร์ดได้ว่า ต้องพยายามผลิตรถยนต์ที่ราคาเข้าถึงได้เพื่อทดแทนการเดินทางไปไหนมาไหนด้วยรถม้า? … ในเมื่อในเวลานั้นรถยนต์ยังไม่เป็นสินค้าที่แพร่หลาย
เฮนรี่จึงไม่ได้ตัดสินใจจากข้อมูลเลย เขาคิดและตัดสินใจจากหัวใจและวิสัยทัศน์ล้วนๆ เพราะเขามองเห็นว่าถ้ามีรถยนต์มันน่าจะดีกว่าใช้ม้า ถ้ามีรถยนต์โลกนี้จะเปลี่ยนไปตลอดกาล เขาจึงตัดสินใจทำ
เฮนรี่คือผู้นำที่ไม่รอให้มีข้อมูลเต็มมือก่อนถึงจะกล้าเลือก … แต่ในโลกปัจจุบัน ผู้จัดการมากมายต้องการข้อมูล ถ้าไม่มีข้อมูลก็จะไม่ตัดสินใจ ถ้าเห็นข้อมูลแล้วไม่ถูกใจก็จะไม่เลือกที่จะทำสิ่งใหม่
ผู้จัดการมากมายจึงทำได้แค่ … ปฏิบัติหน้าที่ตามสมควรไปวันต่อวัน เดือนต่อเดือน ปีต่อปี เป็นความผิดของพวกเขาหรือไม่? ไม่ใช่หรอก พวกเขาทำงานที่ได้รับมอบหมายได้ดีเลิศ แต่ถ้าเราจะคาดหวังความพลิกแพลง ความก้าวกระโดด ความวิวัฒนาการ นั้นจากพวกเขานั้นคงไม่ได้
ผู้นำที่กล้าทำด้วยหัวใจและวิสัยทัศน์เท่านั้นที่จะผลักดันสิ่งเหล่านี้ให้เราได้ คนที่พร้อมจะสร้างอนาคตที่ยังไม่มีข้อมูลมาสนับสนุน
ส่วนหนึ่งของโลกจะยังคงต้องการข้อมูลต่อไป แต่อีกส่วนหนึ่งนั้น … ข้อมูลเป็นเรื่องที่ไม่มีตัวตนในช่วงเริ่มต้น
ย้อนกลับไป 20 ปี … มีคนหนึ่งคนตั้งคำถามเล่นๆกับตัวเองว่า “มันน่าจะดีนะ ถ้าเราสามารถเข้าถึงเพลงแต่ละเพลงได้แบบดิจิตอล โดยที่ไม่ต้องซื้อทั้งอัลบั้ม ทำยังไงให้เกิดสิ่งนี้ขึ้นมาได้?”
ไอพอด … ไอจูน … สตีฟ จ๊อบส์ … ข้อมูลสนับสนุนนั้นไม่จำเป็นเลย 🎵