ว่ากันว่าความอิสระมีสี่หัวข้อ
- อิสระทางการเงิน — ไม่ต้องกังวลมากนัก สามารถสร้างความมั่งคั่งได้อย่างต่อเนื่อง เลือกได้ว่าจะใช้เงินไปกับเรื่องอะไร
- อิสระทางเวลา — ไม่อยู่ใต้อำนาจตารางเวลาของใคร สามารถควบคุมการแบ่งเวลาและใช้เวลาของตัวเองได้
- อิสระทางความสัมพันธ์ — ไม่ต้องฝืนใจคบกับคนที่ไม่อยากคบ ทำงานกับคนที่ไม่อยากทำงานด้วย พบเจอกับคนที่ไม่ถูกใจ และเลือกที่จะสร้างความสัมพันธ์กับใครก็ได้ที่ต้องการ
- อิสระทางเป้าหมาย — ไม่ถูกใช้งานเพื่อร่วมสร้างความฝันของใคร ไม่ต้องถูกบังคับให้กำหนดพันธกิจของชีวิตตามข้อกำหนดของสังคม แต่มีพลังอำนาจมากพอที่จะตัดสินด้วยตัวเองได้ว่านี่คือสิ่งที่ใช้สำหรับเราในเวลานี้
คำว่าอิสระนั้นเหมือนจะจับต้องไม่ได้แต่แท้ที่จริงแล้ว มันง่ายมากๆที่จะวัดระดับ มองเห็นได้ สัมผัสได้ และติดตามประเมินผลได้ ง่ายที่สุดคือ
ลองถามตัวเองว่า ทุกวันนี้ เวลาส่วนใหญ่ในชีวิตหมดไปเพราะการทำงานตามหน้าที่หรือเพราะตัวเองสนใจอยากทำ?
แค่นี้ก็พอจะเห็นภาพสถานะระดับความมีอิสระของตัวเองแล้ว เพราะถ้าเราสามารถเลือกได้ว่า จะทำงานเวลาไหน กับใคร เพื่ออะไร และให้ได้มาซึ่งผลตอบแทนแบบไหน
ยินดีด้วย … คุณได้ลิ้มรสอันหอมหวานของคำว่า … อิสระอย่างแท้จริง
รวยหรือไม่ … ไม่ใช่ประเด็น อิสระไม่ได้แปลว่ารวย แม้แต่คำว่าอิสระทางการเงินก็ไม่ได้ถูกจำกัดอยู่กับคนที่มีทรัพย์สินมากมายเท่านั้น
อิสระคือสถานะทางจิตใจ คือสถานะทางอารมณ์ ที่เราทุกคนไขว่ขว้ามาได้ เพียงแค่เริ่มต้นด้วยการทำความรู้จักและเข้าใจตัวเองให้ดีขึ้น
เราต้องการอะไร? คือคำถามสำคัญ และถ้าเราให้คุณค่ากับคำว่าอิสระมากกว่าความคาดหวังของสังคม … เราจะคิดและปฏิบัติไม่เหมือนเดิมอีกเลย