ในฐานะผู้นำ เมื่อเราได้รับแรงกดดันจากภายนอก เรามีทางเลือกสามทาง
- เก็บมันไว้คนเดียว
- ชี้แจงให้ทีมงานเข้าใจ
- ส่งต่อแรงกดดันทั้งหมดมาให้ทีมงาน
แนวทางที่สามนั้นเลวร้ายที่สุด เปรียบเหมือนว่าเมื่อเราโดนหัวหน้าถล่มมาในห้องประชุมเราต้องออกมาระบายความคับแค้นด้วยการด่ากราดลูกน้องที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรด้วย … หลายคนเป็นแบบนี้ มันย่ำแย่เกินบรรยาย
เราเป็นผู้นำ (ไม่ว่าจะด้วยความเต็มใจหรือไม่ก็ตาม) เรามีภาระหน้าที่ต้องรับผิดชอบ ว่ากันตามตรงเราต้องรับผิดมากกว่าชอบ เราต้องรับความกดดันมากกว่าคนอื่น เราต้องอดทนมากกว่าคนอื่น
เราทำได้แค่ถ่ายทอดและชี้แจงสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นให้ทีมได้รับรู้ เราทำได้แค่แสดงความจริงใจด้วยการพูดความจริงถึงสิ่งที่สร้างแรงกดดันเหล่านั้น และเราทำได้แค่หวังว่าทีมงานของเราจะเอ่ยปากและออกแรงมากขึ้นเพื่อช่วยผ่อนภาระนั้นให้กับเรา
ถ้าเราเริ่มจะรับมันคนเดียวไม่ไหว … เราต้องชี้แจงและอย่าชี้นิ้วสั่ง 🫵🏼