บางครั้งไอเดียที่ดีที่สุดคือไอเดียใกล้ตัวกับเรื่องที่ไม่มีใครเคยให้ความสำคัญ
“เออหวะ ผมไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลยนะเนี่ย”
“นั่นสิ ไม่เคยรู้สึกเลยว่าเรื่องแบบนี้จะเป็นปัญหาใหญ่โตขนาดนี้”
เมื่อไรก็ตามที่เราได้รับฟีดแบ็คที่ … “อะฮ้าาา จริงด้วย” จากคนอื่น เราน่าจะกำลังทำอะไรที่แปลกใหม่และเป็นสิ่งที่คนส่วนใหญ่มองข้ามอยู่ก็เป็นได้
และสิ่งที่คนส่วนใหญ่มองข้ามหลายครั้งมันเป็นเรื่องสำคัญและเป็นปัญหาคอขาดบาดตายกับคนกลุ่มน้อย … คนกลุ่มน้อยที่พร้อมจ่ายเงินเพื่อให้ปัญหานี้หายไป
นี่น่าจะเป็นหลักการในการหาไอเดียธุรกิจที่ดี ถึงแม้จากมุมมองคนนอกมันคือเรื่องน่าเบื่อแต่ความน่าเบื่อคือขุมทรัพย์ถ้าเราเลือกตลาดเล็กๆ (นิช — Niche) ที่โหยหาทางเลือกใหม่ๆในการแก้ปัญหา
- แอร์บีเอ็นบี (Airbnb) — เริ่มต้นจากการให้เช่าที่ (ซุกหัว) นอนในช่วงที่มีงานสัมมนาชุกชุมและโรงแรมแถบนั้นที่ซานฟรานซิสโกถูกจองเต็มหมด … “เออหวะ ไหนๆก็มีห้องกับฟูกที่นอนว่างอยู่ ทำไมไม่เปิดบริการเตียงนอนแบบเฉพาะกิจสุดๆไปเลยล่ะ”
- เฟสบุ๊ค (Facebook) — เริ่มต้นอย่างเจียมเนื้อเจียมตัวเล็กน้อยด้วยการทำเวปไซต์สำหรับนักศึกษามหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด … “เออหวะ นอกจากโทรศัพท์แล้ว เราน่าจะอยากรับรู้เรื่องราวคนรอบตัวจากช่องทางอื่นบางนะ — อินเตอร์เน็ต ออนไลน์ กับคอมมูนิตี้”
- อเมซอน (Amazon) — เริ่มต้นจากการขายหนังสือออนไลน์เมื่อปี 1995 … “ก็จริงนะ หนังสือมันก็เหมือนกันทุกเล่มแหละ สั่งออนไลน์จากไหนก็ได้เหมือนกัน ไม่เห็นต้องกระเสือกกระสนไปร้านหนังสือเลย”
ความเป็นยักษ์ใหญ่มีจุดเริ่มต้นจากไอเดียเล็กๆ (นิชๆ) ทั้งสิ้น อย่ามองข้ามความน่าเบื่อหรือเรื่องเล็กๆน้อยๆ … เปิดหูเปิดตาให้กว้างไว้ หลายต่อหลายครั้งเสียงบ่นพึมพำถึงกระบวนการทำงานที่ไร้ประสิทธิภาพในงานบางอย่างที่เราได้ยินจากคนอื่นอาจจะกระตุ้นต่อม “อะฮ้าาาา” ของเราให้ทำงานก็ได้
อะฮ้าาา ... จริงด้วย ทำไมเราไม่ทำแบบนี้ตั้งนานแล้ววะ … นั่นแหละไอเดียที่น่าสนใจ 😗