โดยทั่วไปแล้ว, นี่คือวิธีการที่เราใช้มาตลอด
โดยทั่วไปแล้ว, เราจะไม่อนุมัติคำร้องขอประเภทนี้
โดยทั่วไปแล้ว, มันคือนโยบายของบริษัท
โดยทั่วไปแล้ว, มันเป็นหน้าที่ของคนในแผนกนั้น
โดยทั่วไปแล้ว, นี่ไม่ใช่กลุ่มลูกค้าเป้าหมายของเรา
โดยทั่วไปแล้ว, เราไม่คิดว่าพวกเขาคือคู่แข่งโดยตรง
โดยทั่วไปแล้ว, โปรดักท์ของเราทำงานแบบนี้แหละ
โดยทั่วไปแล้ว, ทั้งหมดนี้คือสิ่งที่ลูกค้าทั่วไปต้องการ
โดยทั่วไปแล้ว, หลักการตั้งราคาซอฟต์แวร์ก็ต้องเป็นไปตามนี้
“โดยทั่วไปแล้ว” คือค่าเฉลี่ย คือสิ่งที่อยู่ตรงกลาง คือคำศัพท์ที่ขัดขวางการพัฒนา … ถ้ามันคือโดยทั่วไปแล้วอะไรคือสิ่งที่อยู่สุดขอบ อะไรคือสิ่งที่แย่กว่าแบบสุดขั้วและอะไรคือสิ่งที่ดีกว่าแบบสุดขีด
ทุกครั้งที่คำว่า “โดยทั่วไปแล้ว” หลุดออกจากปากของเรา … ลึกๆแล้วเราก็รู้แก่ใจว่ามันใช้กับสถานการณ์ปัจจุบันตรงหน้าไม่ได้
“พี่ครับ ผมต้องซับมิตรายงานฉบับนี้ทุกวันศุกร์เลยหรอครับ?” — เด็กใหม่ถาม
“โดยทั่วไปแล้ว, มันคือนโยบายของบริษัท” — เราตอบ
“ทำไมโปรดักท์ของเราทำงานแบบนี้ไม่ได้หละครับ?” — เด็กใหม่ถาม
“โดยทั่วไปแล้ว, โปรดักท์ของเราทำงานแบบนี้แหละ” — เราตอบ
“ทำไมสโคปของโปรดักท์เรามันกว้างจังคะ?” — เด็กใหม่ถาม
“โดยทั่วไปแล้ว, ทั้งหมดนี้คือสิ่งที่ลูกค้าทั่วไปต้องการ” — เราตอบ
… ลึกๆแล้วเราก็รู้อยู่แก่ใจว่ามันมีสิ่งที่ดีกว่านี้ … ลึกๆแล้วเรารู้ว่าเรากำลังยึดติดกับสิ่งเดิมๆที่ล้าสมัยไปนานแล้ว
จากนี้ต่อไป ทุกครั้งที่พูดคำนี้ออกมา อย่าหยุดแค่นั้น ต้องคิดต่อ ต้องพิจารณาว่ามันจำเป็นมั้ยที่เรายังทำอะไรแบบเดิมๆ แบบกลางๆ และแบบ “โดยทั่วไป”
การพัฒนาจะเกิดเมื่อเรามองคำนี้เป็นของแสลง เป็นคำต้องห้าม … และเมื่อเราก้าวผ่านคำว่า “โดยทั่วไป” ไปหาคำที่อยู่สุดขอบเช่น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง (Especially) หรือ ท้ายที่สุดแล้ว (Ultimately)
โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับตัวเรานี้ … ท้ายที่สุดแล้ว เรารู้ว่าเราเป็นได้มากกว่าโดยทั่วไป ✌🏼