ที่มาของแหล่งข้อมูลที่ใช้ในการตัดสินใจ สามระดับนั้นคือ
เซล์ฟ (Self) — ทุกอย่างมาจากตัวฉันเอง จากจินตนาการและสมมติฐานที่ตั้งขึ้นจากเบื้องหลัง, ประสบการณ์, สัญชาตญาณและแนวคิดของตัวเองล้วนๆ
บางครั้งมันเป็นข้อมูลที่ฉีกแนวและแตกต่าง บางครั้งก็เป็นข้อมูลที่ขาดความจริงสนับสนุน มันจึงมีทั้งดีและแย่ปนกัน
สเปค (Spec) — ข้อมูลที่อยู่ในเอกสารหรือข้อกำหนด ข้อมูลที่ถูกรวบรวมและเรียบเรียงมาแล้วหนึ่งขั้น
บางครั้งมันเป็นข้อมูลที่ดูเหมือนจะครบถ้วน,น่าเชื่อถือและทำตามได้ทันที บางครั้งมันเป็นข้อมูลที่ปิดกั้นจินตการและความท้าทายที่จะคิดอะไรแปลกใหม่อยู่พอสมควร มันจึงมีทั้งดีและแย่ปนกันไป
สปีค (Speak) — ข้อมูลที่ได้จากการพูดคุยแลกเปลี่ยนมุมมองกับคนอื่น ข้อมูลที่ถูกจุดประกายขึ้นจากบทสนทนากับคนจริง
มันเป็นข้อมูลเชิงลึกที่ช่วยพิสูจน์ความเชื่อของเรา มันเป็นข้อมูลที่ช่วยทดสอบความถูกต้องของสิ่งที่เราเขียนลงไปในสเปค มันเป็นข้อมูลที่มีเข้าถึงได้ง่ายและอยู่ทั่วไป แค่เราเริ่มเปิดปากพูดคุย
แต่กับหลายคน … นี่แหละที่เป็นเรื่องยาก มันง่ายกว่าที่จะนั่งคิดไอเดียและลงมือทำด้วยตัวเอง มันง่ายกว่าที่จะเขียนไอเดียลงสเปคเพื่อส่งต่อให้คนอื่นทำ มันยากกว่ามากที่จะรับฟังคำวิจารณ์จากคนอื่น มันยากกว่ามากที่จะต้องยอมรับว่าตัวเองคิดผิด
แต่แค่สองวิธีนั้นไม่เพียงพอ เราทิ้งขั้นที่สามไม่ได้ ขั้นที่สามสำคัญเสมอ ไอเดียยังไร้ประโยชน์ถ้ามันยังไม่ได้รับการกลั่นกรองและพิสูจน์ … ขั้นที่สามคือก้าวแรกของการพิสูจน์ คำถามคือเราพร้อมรับความจริงรึยัง?