การจัดซื้อเป็นเรื่องง่าย เมื่อมีคำว่า “ราคา” เข้ามาเกี่ยวข้องตั้งแต่แรก
ราคาถูกกว่าได้เปรียบ
ราคาถูกกว่าคือผู้ชนะ
ถึงแม้ว่าทุกคนจะพูดว่ามองที่คุณภาพ มองที่ความสามารถ มองที่ประโยชน์ที่จะได้รับจากการซื้อสิ่งนี้
แต่ราคากับคุณค่า … เมื่อเอามารวมกันมันไม่มีทางจะเปรียบเทียบกับได้โดยง่าย
เพราะทุกสินค้าทุกผลิตภัณฑ์และทุกบริการนั้นแตกต่างกันเสมอ
คำว่าข้อเสนอจากฝ่ายนี้ดีกว่าข้อเสนอจากฝ่ายนั้น … มันไม่มีทางวัดผลได้จริง
ฝ่ายนี้ขาย 200 บาท ด้วยสินค้าแบบนี้ ฟีเจอร์แบบนี้ คุณภาพแบบนี้
ฝ่ายนั้นขาย 220 บาท ด้วยสินค้าแบบนั้น ฟีเจอร์แบบนั้น คุณภาพแบบนั้น
ใครจะตอบได้ว่าฝ่ายนั้นดีกว่าฝ่ายนี้? ใครจะกล้าจ่ายเพิ่ม 20 บาท?
เมื่อการเขียนหลักการว่า ฉันไม่ใช่แค่สนใจแต่ราคานะ ฉันดูคุณภาพด้วย แต่ในทางปฏิบัติมันไม่มีผลอะไรใดๆ เพราะคุณภาพและความสามารถเทียบไม่ได้ แต่ตัวเลขราคาเทียบได้
ดังนั้น สำหรับองค์กรที่ไม่ได้สนใจใส่ใจอะไรมาก จึงมีกระบวนการจัดซื้อที่ง่ายมาก แค่ดูว่าใครให้ราคาต่ำสุด ก็แค่นั้น การเปรียบเทียบเชิงคุณภาพจึงเป็นกิจกรรมที่ทำไปตามธรรมเนียมเท่านั้น
มันง่าย เพราะคนทำเรื่องซื้อไม่ต้องปวดหัว แค่ดูตัวเลขราคา
มันง่าย เพราะคนตัดสินใจเซ็นไม่ต้องปวดหัว แค่ดูตัวเลขราคา
แต่ผลลัพธ์ต่างหากที่ไม่เคยง่าย ซื้อแล้วใช้งานไม่ได้จริง ไม่ผิด แต่ถ้าซื้อแพงกว่า ผิดแน่นอน
ด้วยวัฒนธรรมแบบนี้ เราจึงอย่าได้ใส่ใจมากว่าการพัฒนาจะเกิดขึ้นได้จริง หรือไม่ เมื่อไร อย่างไร
ในทางกลับกันกับคนที่จริงจังกับเรื่องการจัดการ พวกเขาจะไม่สนใจราคาตั้งแต่วันแรก พวกเขามีตัวเลขในใจแน่นอน แต่ตัวเลขนั้นเป็นแค่กรอบความคิด ไม่ใช่ข้อจำกัด พวกเราจะเริ่มต้นด้วยการค้นหาว่าในโลกใบนี้ มีใคร สินค้า ผลิตภัณฑ์ หรือบริการอะไรที่จะช่วยแก้ปัญหานี้ให้พวกเขาได้บ้าง
จากนั้นการทดลองจะเกิดขึ้น มันทำงานอย่างไร ดีจริงหรือไม่ ติดขัดตรงไหน ส่วนไหนที่ดี ส่วนไหนยังไม่ตอบโจทย์ แล้วจึงลองเทียบดูว่า โอเค งบประมาณที่เรามีมันยังเป็นตัวเลขที่สมเหตุสมผลหรือไม่
พวกเขาจะทำซ้ำๆแบบนี้กับอีกหลายเจ้า หลายทีม หลายผลิตภัณฑ์ และทุกครั้งการเปรียบเทียบสิ่งที่จะได้กับราคาจะเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีก จนพวกเขาเข้าใจดีขึ้นว่ากำลังจะจ่ายเท่าไร เพื่อให้ได้อะไรกลับมา
สุดท้ายพวกเขาจึงตัดสินใจซื้อ … โดยไม่มีการเทียบราคาอีกแล้ว เพราะราคาไม่มีผลใดๆต่อการตัดสินใจของพวกเขาอีกต่อไปแล้ว
ประโยชน์ต้องมาก่อน เมื่อประโยชน์ชัดเจน ราคาจึงเป็นเพียงตัวเลขที่ต้องจ่าย ก็แค่นั้น
องค์กรแบบนี้จึงไม่ค่อยพลาดในการลงทุนซื้อ ไม่ค่อยเสียของ และไม่ค่อยมีคนที่ทำงานง่ายๆด้วยการแค่กดบนหน้าเวปแล้วเลือก “เรียงราคาจากน้อยไปมาก”
และด้วยวัฒนธรรมแบบนี้ พวกเขาจึงพัฒนาได้ อย่างไม่ใช่เรื่องน่าอัศจรรย์ใจแต่อย่างใด