เราคือจุดสุดท้ายของบทสนทนาหรือไม่ เช่น
ในระหว่างที่มีนายหน้าขายสินค้ามากมายที่มีคอนเน็กชั่นไปหาผู้ซื้อจำนวนไม่น้อย … แต่พวกเขาไม่มีสินค้า มีแค่เทคนิคการขาย และเมื่อพวกเขาต้องการสินค้า
เราคือจุดสุดท้ายของบทสนทนานั้นหรือไม่?
ในขณะที่มีนักวิจัยที่รู้ทฤษฎีมากมายที่มีชื่อเสียงในวงการเป็นที่รู้จักโดยทั่วไป … แต่พวกเขาไม่มีสิ่งของที่จับต้องได้ มีแต่แนวคิดและการวางแผน และเมื่อพวกเขาต้องการคนที่ทำงานให้เกิดผลลัพธ์จริง
เราคือจุดสุดท้ายของบทสนทนานั้นหรือไม่?
ถ้าไม่ … เรากำลังอยู่ในจุดที่ไม่ปลอดภัยเพราะคนที่กุมชะตาชีวิตตัวเองได้มากที่สุดคือคนที่อยู่ลึกที่สุดในบทสนทนา
ถ้าพวกเขาไม่มีสินค้า พวกเขาไปต่อไม่ได้
ถ้าพวกเราไม่มีพวกเขา พวกเรายังมีสินค้าของตัวเองในมือ
อำนาจต่อรอง อิสระในการตัดสินใจ จะอยู่กับคนสุดท้ายในบทสนทนาเสมอ
การขายสำคัญ คอนเน็กชั่นสำคัญ องค์ความรู้และทฤษฎีก็สำคัญ … แต่พวกมันไม่สำคัญเท่าสินค้าของจริง ที่สร้างผลลัพธ์ได้จริง