คำสัญญาได้อย่างเดียวที่เราให้ได้คือมันต้องเปลี่ยนไปจากนี้แน่นอน การตอบคำถามว่า “นี่เป็นดีไซน์ไฟน่อลแล้วใช่มั้ย?” เป็นเรื่องง่ายและยากในเวลาเดียวกัน
ง่ายเพราะมันไม่มีไฟน่อลเวอร์ชั่นในซอฟต์แวร์ มันมีแค่เวอร์ชั่นนี้กับเวอร์ชั่นหน้า
ง่ายเพราะมันเป็นคำตอบที่ไม่จำเป็นต้องคิดเยอะ ถ้าไม่รู้จะตอบอะไรก็บอกไปเลยว่า “ใช่ ไฟน่อลแล้ว”
ยากเพราะคำตอบอาจจะไม่ถูกใจผู้ถาม
เราเข้าใจดีกว่าเขาถามเพราะอยากมั่นใจกับการลงทุนลงแรงเพื่อแก้ไขครั้งนี้ เขาไม่อยากเห็นความทุ่มเทนั้นเสียเปล่าด้วยการแก้ใหม่และแก้ใหม่ เขาไม่อยากเสียเวลาคิดหาหนทางทำให้มันดีกว่าเดิม … แต่นั่นมันเป็นธรรมชาติของงานประเภทนี้อยู่แล้ว เราคิดและออกแบบ เราสร้างและทดสอบ เราทดลองและเก็บผลลัพธ์ เราแก้ไขและปรับปรุง … วงจรที่คุ้นเคย ทำซ้ำไป คร้ังแล้วครั้งเล่า
มันเป็นเรื่องของทัศนคติ บางคนไม่มีปัญหากับการแก้ไขงานบ่อยๆ ในขณะที่บางคนก็รู้สึกแย่กับการเปลี่ยนแปลง แต่มันไม่มีวิธีอื่นที่ดีกว่านี้เพราะซอฟต์แวร์คือเรื่องของการทดลองซ้ำแล้วซ้ำเล่า การทดลองที่โอกาสผิดมากกว่าถูกหลายเท่าตัว เมื่อผิดแล้วเราก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากต้องแก้ไข หรือไม่ก็อยู่เฉยๆ ยอมรับคำว่า “ไฟน่อลเวอร์ชั่น” แล้วยอมแพ้ไปอย่างเงียบๆ
เราทำได้ดีกว่านั้น … อย่าถามว่า “นี่คือไฟน่อลรึยัง?” ให้ถามว่า “มีทางเลือกอื่นที่ดีกว่านี้มั้ย?”