หนึ่งในข้ออ้างที่ถูกใช้บ่อยที่สุดคือ “ผมยุ่งมาก”
- ยุ่งจนลืม
- ยุ่งจนต้องปฏิเสธ
- ยุ่งจนงานออกมาแย่
- ยุ่งจนไม่ได้หลับได้นอน
- ยุ่งจนไม่มีเวลาให้
- ยุ่งจนงานไม่เสร็จ
- ยุ่งจนหลงลืมเป้าหมาย
ยุ่งเป็นเหตุผลที่ฟังขึ้น ยุ่งเป็นลักษณะข้ออ้างที่น่าเห็นใจ ยุ่งคือพื้นที่ปลอดภัย
ในขณะเดียวกันยุ่งคือปัญหา ยุ่งไม่มีประโยชน์ ยุ่งคือตัวสกัดความคิดสร้างสรรค์ ยุ่งคือการขาดประสิทธิภาพ
วันนี้ถ้าเรามักใช้ข้ออ้างว่ายุ่งเกินไป เรากำลังยืนหลบหลังเสา เรากำลังซ่อนจุดอ่อนที่ว่า
- เราไม่มีวิสัยทัศน์
- เราจัดลำดับความสำคัญไม่เป็น
- เราไม่กล้าปฏิเสธ
- เราไม่พร้อมตัดสินใจ
- เราไม่พร้อมสร้างความขัดแย้งที่จำเป็น
- เราไม่พร้อมที่จะซื่อสัตย์ต่อตัวเอง
“ยุ่ง” ไม่ใช่เหรียญตราของความทุ่มเทและจริงใจในการทำงานที่เราควรแสวงหามาประดับบ่า