ถ้าเราผ่อนปรนเรื่องมาตรฐานการทดสอบซอฟต์แวร์ — เราจะแฮปปี้ในช่วงแรกเพราะเราส่งมอบงานทันเวลาแต่เราจะปวดหัวมากมายเมื่อปัญหาที่เกิดขึ้นจากงานที่ขาดคุณภาพกลับมาหลอกหลอนเรา
ถ้าเราละเลยเรื่องมาตรฐานการคัดเลือกคนที่จะเข้ามาร่วมทีมกับเรา — เราจะแฮปปี้ในช่วงแรกเพราะเราหาสมาชิกใหม่ได้มากและรวดเร็วแต่เรากำลังจะเจอสถานการณ์วิกฤตเมื่อวัฒนธรรมองค์กรที่ดีกำลังถูกกัดกร่อน
ถ้าเราหย่อนยานในมาตรฐานของการรับงานและเลือกลูกค้า — เราจะแฮปปี้ในช่วงแรกเพราะงานมีและเงินเข้าแต่จากนั้นไม่นานเราจะตกอยู่ในสภาพอัมพาตเพราะขยับตัวหนีลูกค้าแย่ๆไปไม่พ้น
การลดมาตรฐานลงมักให้ความรู้สึกดีในช่วงแรกแต่มันไม่เคยเป็นทางเลือกที่ดีในระยะยาว
- เราหยุดออกกำลังกาย — สบายตัวแต่สุขภาพแย่
- เราหยุดจากภาษี — มีเงินเพิ่มแต่ประเทศล่มจม
- เราหยุดเรียนหนังสือ — ไม่เครียดแต่ก็ไม่ฉลาดขึ้น
แบบนี้เลย … อย่าลดระดับมาตรฐานที่เราตั้งไว้จะดีที่สุด