ข้อมูลและความกล้าแบ่งคนออกเป็นสี่กลุ่ม
ไม่รู้ — ไม่กล้า : กลุ่มนี้ไม่รู้และไม่สนใจใฝ่รู้ในเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้น เมื่อไม่รู้พวกเขาจึงไม่มีความมั่นใจเพียงพอในการพูดหรือนำเสนอไอเดียของตัวเอง — ไม่แปลก
ไม่รู้ — กล้า : กลุ่มนี้ไม่รู้และไม่สนใจใฝ่รู้ในเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้น แต่พวกเขามีความคิดและกล้านำเสนอไอเดียของตัวเอง — มันจะเกิดผลดีหรือไม่อยู่ที่คนฟัง ถ้าคนฟังซึ่งก็ไม่มีข้อมูลเชื่อสิ่งที่คนกลุ่มนี้พูดทั้งหมดก็อันตราย กลับกันว่าถ้าคนฟังมีวิจารณญาณระดับหนึ่ง ตรงนี้อาจจะเป็นประโยชน์เพราะแนวคิดที่แตกต่างและแหวกแนว
รู้ — ไม่กล้า : กลุ่มนี้มีความพยายามหาข้อมูลทำความเข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัว มีข้อมูลอยู่ในมือแต่พวกเขาไม่กล้าหรือไม่อยากจะพูดเพื่อนำเสนอไอเดียต่างๆ — ถ้าเป็นแบบนี้ก็เหมือนจะมีแต่เสียกับเสียโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับองค์กรที่เสียโอกาสในการรับฟังข้อมูลเชิงลึกและไอเดียดีๆ
รู้ — กล้า : กลุ่มนี้มีความพยายามหาข้อมูลและสังเกตสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัวเพื่อเก็บรวบรวมข้อมูล พวกเขามีข้อมูลล้นมือและพวกเขาเป็นพวกปากบอน ถ้าไม่ได้พูดแล้วผื่นมันจะขึ้น เมื่อไรที่มีโอกาสพวกเขาจะเต็มที่มากกับการนำเสนอข้อมูลเชิงลึกพร้อมทั้งแนวคิดที่ตรงประเด็น — คนกลุ่มนี้หายากสุด คนกลุ่มนี้อาจจะให้คุณอนันต์หรือมีโทษมหันต์ ยังไง? ถ้าคนที่มีทั้งข้อมูลและความกล้าที่จะพูดแต่เขาพูดเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองล่ะ? ถ้าคนฟังไม่มีวิจารณญาณและคล้อยตามได้ง่ายล่ะ? — นี่อาจจะเป็นโทษมหันต์ต่อส่วนรวม
กลับกันถ้าคนคนเดียวกันนี้กล้าพูดกล้าขัดแย้งเพื่อผลประโยชน์ต่อส่วนรวมล่ะ ถ้าคนฟังมีวิจารณญาณเพียงพอว่ามันไม่ใช่เรื่องความขัดแย้งส่วนตัวแต่เป็นเรื่องของความก้าวหน้าขององค์กรล้วนๆล่ะ — นี่คือคุณอนันต์ที่คนฟังจะได้จากกลุ่มคนที่เรียกว่า Disagreeable Givers หรือผู้ให้ที่กล้าขัดแย้ง คำนี้ถูกนิยามโดยอดัม แกรนท์ (Adam Grant) ผู้เชี่ยวชาญด้านทรัพยากรมนุษย์ คนกลุ่มนี้หายากที่สุด โดนมองข้ามมากที่สุด แต่มีประโยชน์ที่สุด และ ควร* จะเป็นกลุ่มคนที่ทุกองค์กรต้องการ
ไม่เกี่ยวกับตำแหน่ง หน้าที่ วัยวุฒิ หรือคุณวุฒิ เมื่อไรที่ข้อมูลมาพร้อมความกล้าคุณคือผู้ให้ที่กล้าขัดแย้ง คุณคือคนที่แตกต่างอย่างมีคุณค่าและคุณควรจะภูมิใจในตัวเองได้เต็มที่
*ที่ใช้คำว่า ควร* เพราะมีคนฟังหลายคนที่รับไม่ค่อยได้กับสิ่งที่คนกลุ่มนี้พูดเพราะพวกเค้ามักจะพูดหนัก พูดจริง พูดตรง และไม่ยอมแพ้ง่ายๆ — เมื่อรับไม่ได้คนฟังเหล่านั้นจึงเลือกที่จะไม่มีผู้ให้ที่กล้าขัดแย้งอยู่ใกล้ตัวซึ่งเป็นอีกเรื่องที่น่าเสียดายเป็นอย่างยิ่ง