หลายครั้งเราก๊อปปี้คนอื่น (ในหลายเรื่อง) และในอีกหลายครั้งเรากลัวว่าคนอื่นจะก๊อปปี้เรา ใช่มั้ย?
การทำธุรกิจคือการมองหาโอกาสในการสอดแทรกผลิตภัณฑ์หรือบริการที่เราคิดว่าดีกว่าคนอื่นเข้าไปให้ถึงมือกลุ่มลูกค้าเป้าหมาย
เราอยากทำแบบนั้น คนอื่นก็อยากทำแบบเดียวกัน
เราอยากชนะ คนอื่นก็ต้องการในสิ่งเดียวกัน
เรากลัวว่าคนอื่นจะก๊อปปี้ในสิ่งที่เราทำ (ไม่แปลกที่จะกลัว) เรายิ่งกลัวว่าคนอื่นที่มีความพร้อมมากกว่าทั้งเรื่องทรัพยากรและประสบการณ์จะทำได้ดีกว่าเรา
ความกลัวจะยิ่งทวีคูณ … ถ้าเราสร้างบริษัทที่ก๊อปปี้ได้ง่าย
ถ้าเราบอกว่าจุดแข็งของเราคือสินค้าที่ดีกว่าคนอื่น … นั่นแปลว่าถ้ามีใครสักคนที่ทำได้ดีกว่าเราในเรื่องนี้ (แค่เรื่องเดียว) เราจะตกอยู่ในที่นั่งลำบากทันที และไม่ต้องห่วง ถ้าเราอยู่ในธุรกิจที่กำไรงาม … ไม่นานเราจะมีเพื่อนร่วมอุดมการณ์โผล่หน้ามาช่วยแบ่งความรวย
แต่ถ้าเราเริ่มกระจายจุดแข็งหละ? สินค้าเราก็ … พอได้อยู่ แต่เรามีบริการที่ดีกว่า มีรูปแบบการขายที่หลากหลาย มีต้นทุนที่ต่ำ มีฐานลูกค้าที่รักเรา มีเครือข่ายพาร์ทเนอร์ที่กว้าง มีทีมงานที่เก่งและเป็นมิตร มีโมเดลธุรกิจที่แตกต่าง
การจะก๊อปปี้เรามันจะไม่ใช่แค่การก๊อบปี้สินค้าแบบฟีเจอร์ต่อฟีเจอร์อีกต่อไปแล้ว … ถึงแม้ว่าคนที่มาใหม่จะมีสินค้าที่ อืมมม ดีกว่าเรา (อันนี้ก็ต้องถกเถียงกันสักหน่อย) แต่ปัจจัยอื่นๆมันไม่ง่ายที่จะก๊อปปี้พร้อมกัน ในเวลาอันสั้น … ใช่มั้ยหละ?
เราต้องระวังให้มากเมื่อมีคนถามว่า “จุดแข็งของบริษัทคุณคืออะไร” แล้วเราตอบได้แค่ข้อเดียวหรือสองข้อ … เราต้องมีมากกว่านั้น หน้าที่ของผู้นำทีมคือเราต้องสร้างเกราะป้องกันให้มากกว่าแค่หนึ่งหรือสองชั้น มันต้องมากกว่านั้น
เราป้องกันการก๊อปปี้สินค้าไม่ได้ (ไม่มีทางที่เราจะทำได้) แต่เราป้องกันการก๊อปปี้ธุรกิจได้ ถ้าเราวางแผนและตั้งใจทำมันอย่างจริงจัง