แนวคิดการนำเสนอมื้ออาหารที่ต่างกัน
สำหรับเจ้าของกิจการ
บุฟเฟ่ต์ — “อาหารหลากหลายที่กินได้ไม่จำกัด” ถูกตั้งราคาไว้ในระดับที่เหมาะสมด้วยการคำนึงถึงความเสี่ยงแล้วว่าจะได้กำไรจากการที่แขกส่วนใหญ่กินได้ไม่คุ้ม … การต้อนรับคณะทัวร์ลงพุงเป็นเรื่องน่ากลัว ยิ่งกินเยอะยิ่งเหลือกำไรน้อย
อะ ลา คาร์ท — “อาหารชั้นดีที่จ่ายตามจริง” ถูกตั้งราคาไว้ในระดับที่เหมาะสมด้วยการคำนึงถึงความเสี่ยงแล้วว่าจะได้กำไรจากการที่แขกกินไม่อิ่มและสั่งจานที่สองสามสี่ … การต้อนรับคณะทัวร์ลงพุงเป็นเรื่องน่ายินดี ยิ่งกินเยอะยิ่งได้กำไรเพิ่ม
สำหรับแขกผู้มีเกียรติ
บุฟเฟ่ต์ — “อาหารหลากหลายที่กินได้ไม่จำกัด” ถูกตั้งราคาไว้ในระดับที่ไม่เหมาะสมเพราะรู้อยู่แก่ใจว่ากินยังไงก็คงไม่คุ้ม … แต่เพื่อความสบายใจตอนรูดบัตรเครดิต การกินได้แบบไม่จำกัดปริมาณแต่จำกัดราคาเป็นเรื่องที่ยอมแลกได้
อะ ลา คาร์ท — “อาหารชั้นดีที่จ่ายตามจริง” ถูกตั้งราคาไว้ในระดับที่ไม่เหมาะสมเพราะรู้อยู่ว่ามันแพงเกินจริง … แต่เพื่อความสบายใจได้เห็นได้กลิ่นและได้ลิ้มรสอาหารระดับมิชลิน สตาร์ การจ่ายแพงกว่าปกติและลุ้นระทึกตอนเห็นราคารวมที่ปลายใบเสร็จจึงเป็นเรื่องที่ยอมแลกได้
ในความแตกต่างก็มีความคล้ายคลึง
ลงท้ายแล้วสำหรับเจ้าของกิจการ … จำนวนแขกที่มาใช้บริการคือเรื่องสำคัญที่สุด ไม่ว่าจะบุฟเฟ่ต์หรืออะ ลา คาร์ทต่างพยายามดึงดูดแขกผู้หิวโหยให้เดินเข้าร้านตัวเองให้มากที่สุด
ลงท้ายแล้วสำหรับคนกิน … มันไม่มีคำว่าถูกมากหรือแพงเว่อ ไม่ว่าจะเป็นบุฟเฟ่ต์หรืออะ ลา คาร์ทมันมีแต่คำว่า “คุ้มค่า” หรือ “เสียดายเงิน” … เพราะมันไม่ใช่แค่เรื่องราคาและรสชาติแต่มันหมายรวมถึงสถานที่ บรรยากาศ และการบริการ
ในฐานะเจ้าของกิจการ ในฐานะผู้สร้างซอฟต์แวร์ ไม่ว่าจะทำธุรกิจแบบบุฟเฟ่ต์ (เหมาจ่ายแล้วได้ทุกอย่าง) หรืออะ ลา คาร์ท (สั่งมาแล้วได้แค่นั้น) … ประเด็นสำคัญคือเมื่อลูกค้าเดินออกจากร้าน พวกเขาจะกลับไปพร้อมกับคำว่า “คุ้มค่า” หรือ “เสียดายเงิน”