ถ้าไม่ใช่ตัวเลือกแรก ตัวเลือกถัดๆไปก็ไม่สำคัญแล้ว
เคยอยู่ในสถานการณ์แบบนี้มั้ย
- ถ้าไม่ใช่บะหมี่ร้านนี้ … จะร้านไหนก็เหมือนกันหมด
- ถ้าไม่ใช่ละแวกนี้ … จะย้ายบ้านไปอยู่แถวไหนก็มีค่าเท่ากัน
- ถ้าไม่ใช่บริษัทนี้ … จะต้องทำงานให้ที่ไหนก็คือๆกันทั้งนั้น
มันคือสถานการณ์ที่ตัวเลือกแรกคือตัวเลือกในดวงใจอย่างแรง แรงมากจนทำให้ตัวเลือกอื่นๆแทบจะไร้ค่าไปเลย ประมาณว่า “ช่างมัน อะไรก็ได้ทั้งนั้น”
การสร้างเงื่อนไขแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน มันไม่ใช่ว่าเราไร้ทางเลือกแต่เป็นเพราะเรามีความตั้งใจจะทำเรื่องนั้นให้ได้อย่างแรงกล้ามากกว่า และถ้ามันจะผิดไปจากนี้ เราก็คงผิดหวังมาก
แต่ … ไม่ใช่ว่าทุกอย่างจะจบลง เรายังใช้ชีวิตต่อไปด้วยทางเลือกอื่นๆที่มีในตอนนั้น … แน่นอนว่าเรายังไม่สิ้นหวังที่จะกินบะหมี่ร้านนี้ ที่จะใช้ชีวิตอย่างมีความสุขในละแวกนี้ และมีโอกาสได้ร่วมงานกับบริษัทในฝันแห่งนี้
การรู้จักตัวเองมากพอแบบนี้เป็นเรื่องน่าสนใจ และไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับบางคน … เพราะหลายครั้งเราจะเจอสถานการณ์ที่ว่า “เออๆ เอาอะไรก็ได้” ซึ่งเราเตรียมไว้แค่ทางเลือกรอง แต่ไม่มีทางเลือกหลักเลย 😐