การตัดสินใจสุดท้ายอยู่กับฉัน ใช่ ฉันรู้ แต่นั่นไม่ได้แปลว่าการขอคำปรึกษาจากคนอื่นจะเกิดขึ้นไม่ได้
ฉันรู้ตัวว่าฉันเก่งในเรื่องที่ทำ แต่ฉันก็ยอมรับว่าฉันไม่ได้รู้ทุกเรื่อง มีอะไรอีกมากที่ฉันไม่เข้าใจและมองข้ามจุดสำคัญไป
ฉันรู้ตัวว่าฉันคือผู้นำที่ต้องแสดงความเข้มแข็ง แต่ความเข้มแข็งไม่ใช่การคิดและตัดสินใจคนเดียว …
ความเข้มแข็งคือ
- การกล้าเปิดโอกาสให้คนอื่นแสดงความคิดเห็นอย่างอิสระ
- การพร้อมยอมรับอย่างเต็มใจเมื่อคนอื่นมีไอเดียที่ดีกว่า
- การยืดหยัดที่จะยึดถือแนวคิดตัวเองถ้ายังไม่มีเหตุผลอื่นจากคนอื่นมาลบล้างความเชื่อของตัวเองได้
- การปฏิเสธอย่างสุภาพว่า “โอเคครับ ขอบคุณสำหรับข้อมูลแต่ผมคิดว่าเราต้องทำแบบนี้นะ”
ท้ายที่สุดแล้วการตัดสินใจเกิดจากการรวบรวมแนวคิดและแนวทาง ยิ่งเราเห็นมากเราจะเลือกได้ดี ยิ่งเราฟังมากเราจะมีข้อมูลที่หนักแน่นขึ้น ยิ่งเราพิจารณามากเรายิ่งผิดพลาดน้อยลง
และเราก็ต้องการแค่นี้ … ความคิดเห็นที่แตกต่างและเป็นอิสระของคนที่เราเชื่อใจกับความกล้าในการเลือกแนวทางที่เราคิดว่าดีที่สุดอย่างเป็นธรรม
ผมถามเพื่อนร่วมงานเกือบทุกเรื่องที่จำเป็น ผมเล่าเรื่องสำคัญให้ทุกคนได้ฟังเสมอ ไม่ใช่แค่ชิทแชทแต่เพื่อรอ…รอให้พวกเขาแสดงความคิดเห็นส่วนตัวกลับมาเพื่อที่ผมจะเห็นอะไรรอบด้านมากขึ้น
พวกเขาเชื่อใจฝากความหวังให้ผมเป็นคนตัดสินใจเรื่องสำคัญที่มีผลต่อชีวิตของพวกเขา ผมจึงต้องทำหน้าที่นี้อย่างให้เกียรติพวกเขาเช่นกัน
ถามเพื่อให้ตัวผมรู้ ถามเพื่อเปิดโอกาสให้พวกเขามีส่วนร่วม ถามเพื่อให้พวกเขารู้ว่าพวกเขาสำคัญในทุกๆการตัดสินใจ 👻
ถามครับ ถามว่าพวกเขาคิดอย่างไร … ถ้าเราอยากเป็นนักตัดสินใจมืออาชีพ