ในชีวิตการทำงานผมเปลี่ยนงานไม่บ่อย — แค่สามครั้ง จากเด็กจบใหม่มาเริ่มงานที่แรกเกือบสิบปี เปลี่ยนมาที่ที่สองอีกเกือบสองปี และตอนนี้ออกมาเปิดบริษัทของตัวเองได้เกือบหนึ่งปี … ผมลองถามตัวเองเมื่อเช้านี้ว่า
อะไรคือปัจจัยที่สำคัญที่สุดที่ส่งผลต่อความสุขในการทำงาน?
ชื่อเสียงบริษัท ตำแหน่ง โอกาสและความก้าวหน้า เงินเดือนและผลตอบแทน ลักษณะงานที่ทำ — มีผลทั้งหมดแต่ไม่ใช่ที่สุด ☺️
สำหรับผมแล้ว “เพื่อนร่วมงาน” คือปัจจัยที่ว่านั้น ส่งผลต่อความสุขในการทำงานมากที่สุด ส่งผลต่อความรู้สึกมีแรงกระตุ้นในการทำงานมากที่สุด คิดๆดูแล้วที่ผ่านมาผมไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องอื่นเลย
- ชื่อเสียงบริษัท — ผมเฉยๆ ใช่ว่าบริษัทใหญ่กว่าแปลว่าดีกว่าเสมอไป หลายครั้งกลับกันด้วยซ้ำ
- ตำแหน่ง — พักหลังมานี้ผมไม่สนใจชื่อตำแหน่ง จะเรียกอะไรก็ได้ ไม่มีปัญหา
- โอกาสและความก้าวหน้า — ผมไม่เชื่อว่าความก้าวหน้าแบบก้าวกระโดดจะเกิดขึ้นได้ง่ายๆในบริษัทขนาดกลาง-ใหญ่ เช่น หัวหน้าทีมพัฒนาจะกลายมาเป็นไอทีไดเรกเตอร์ได้ในเวลาหนึ่งปีนั้นยาก เรื่องแบบนี้กลายเป็นคนนอกที่สอบสัมภาษณ์แค่สามชั่วโมงมีโอกาสมากกว่า (ตลกมั้ย?) ผมจึงไม่เชื่อเรื่องความก้าวหน้าตามระบบ ผมเชื่อเรื่องการพัฒนาตัวเองเพื่อตัวเองมากกว่า
- เงินเดือนและผลตอบแทน — แทบไม่มีผลกับผมมาก ขอให้มันยุติธรรมและไม่น่าเกลียดเกินไปก็พอใจแล้ว
- ลักษณะงานที่ทำ — ข้อนี้ค่อนข้างสำคัญเพราะถ้างานที่ทำมันไม่ตรงกับสิ่งที่ถนัดหรือสนใจหรืออยากทำ ผมก็จะรู้สึกเบื่อหน่ายและไม่มีแรงกระตุ้นมากนัก (หลายคนก็คงเป็นเหมือนกัน) แต่ผมเคยผ่านจุดนั้นมาแล้วและผมรู้ว่าในงานที่น่าเบื่อมันมีช่องว่างให้เราทำงานที่เราสนใจเสมอ — ไม่ชอบเขียนโค๊ดผมก็เปลี่ยนมาช่วยเทส แล้วก็ลองหลีดโปรเจกต์ แล้วก็มาเป็นโปรเจกต์ เมเนเจอร์ แล้วก็เป็นเทรนเนอร์ แล้วก็มาดูโปรเซส …
ทั้งหมดนี้ไม่มีข้อไหนเหมือน “เพื่อนร่วมงานที่ดี*” เลย นี่คือสิ่งที่ผมเรียนรู้จากประสบการณ์ทำงานสิบกว่าปี ในข้อเสียหลายๆอย่างของผมเรื่องที่รุนแรงสุดคือผมจะมีความอดทนต่ำกับคนที่ผมไม่ชอบ ฮ่าๆๆ ออกแนวอคติ มันพาลทำให้ไม่อยากทำงาน ไม่อยากช่วยเหลือ ไม่อยากมีส่วนร่วม ไม่อยาก ไม่อยาก ไม่อยาก มันเป็นตัวทำลายความสุขในชีวิตอย่างแท้จริง
สังเกตมั้ยว่า “เพื่อนร่วมงานที่ดี” นั้นแตกต่างจากปัจจัยอื่นๆที่ผมลิสต์มาตรงไหน? มันต่างตรงนี้ — ปัจจัยข้ออื่นเราเลือกได้หมด ยกเว้นเพื่อนร่วมงานที่ดีที่เราเลือกไม่ได้ …
ชื่อเสียงบริษัทเราเลือกได้ ตำแหน่งดูต่ำต้อยก็ปัดทิ้งไป ที่นี่ให้เงินเดือนน้อยเราก็ไม่เอา ลักษณะงานน่าเบื่อก็ไปสมัครที่ใหม่ “เพื่อนร่วมงานที่ดี” นี่แหละที่เราเลือกไม่ได้ เราไม่มีทางรู้ก่อนล่วงหน้าได้เลยว่าเราจะเจอคนแบบไหน จะเจอคนที่เข้ากันได้และเชื่อในหลักการเดียวกันมั้ย? จนกว่าจะได้ลองทำงานด้วยกันซักครั้งสองครั้งเราถึงจะเริ่มรู้ว่าอนาคตเราจะรุ่งหรือจะร่วง
ตามชื่อบทความ — ถ้าผมมีพรวิเศษหนึ่งข้อที่ผมขออะไรก็ได้เกี่ยวกับเรื่องงาน … โดยไม่ลังเลและไม่คิดมาก