ภูเขาที่สูงที่สุดในโลกกับการเปรียบเทียบเรื่องเป้าหมาย …
เป็นความเข้าใจง่ายๆที่ว่าเรื่องนี้แบ่งเป็นสองส่วน
- การตั้งเป้าหมาย — เอเวอเรส 🗻
- การไปให้ถึงเป้าหมาย — การปีนเอเวอเรส 🧗🏼♂️
“ปีนี้เราจะขายให้ได้ 100 ล้าน” — เอเวอเรส
“เอ้า ลงมือกันเลย” — ปีนเอเวอเรส
ดูผ่านๆก็รู้ว่างานใหญ่อยู่ที่ไหน การตั้งเป้าไม่เคยเป็นปัญหา เป้าหมายคืออะไรก็ได้ การไปให้ถึงต่างหากที่ทำให้เรากระอักเลือด
เราคิดว่าเราเตรียมตัวมาดีแต่ปีนได้ครึ่งทางเราก็ไปต่อไม่ไหว — ปัญหาและความท้าทายภายใน … ขายได้ 20 ล้าน
หรือต่อให้เราฟิตร่างกายมาดีแต่ถ้าอากาศแย่มีพายุหิมะแผนปีนให้ถึงยอดเขาก็ต้องล้มเลิก — ปัญหาที่เกิดจากปัจจัยภายนอก … ขายได้ 40 ล้าน
สุดท้ายแล้วมันไม่ใช่เอเวอเรสแต่เป็นเรื่องของการปีนเอเวอเรสมากกว่า 💪🏽
ที่ล้มเหลวไม่ใช่ว่าเราไม่มีเอเวอเรสแต่เราไม่ใส่ใจการปีนให้ถึงจุดหมายมากกว่า ตั้งเป้าแล้วก็จากไป กำหนดตัวเลขแล้วก็ผ่อนคันเร่ง ขีดเส้นตายแล้วก็หันหน้าไปทำเรื่องอื่น
ถ้าวันนี้เรายืนบนพื้นราบ ขั้นแรกควรเป็นสะพานลอยและฝึกซ้อมขึ้นสะพานลอย ขั้นที่สองตึก 15 ชั้น … อย่างค่อยเป็นค่อยไป
วันนี้ทำงานให้จบไซเคิ่ลอย่างสมบูรณ์ ปลายปีพยายามหาลูกค้ารายใหญ่ขึ้น กลางปีหน้าขอยอดขายเพิ่มขึ้น 30% แบบนี้จะดีกว่า
การปีนเอเวอเรสคือเป้าหมาย … ไม่ใช่เอเวอเรส