เวลาขณะนี้สิบโมงเช้า … และแล้วก็มีเสียงโทรศัพท์ดังเข้ามาตามคาด
“อืม เค้าโทรมาขอเลื่อนนัดหน่อยนะจากบ่ายโมงเป็นบ่ายสองครึ่งแล้วค่อยไปพบอีกคนแถวๆดอนเมืองหลังห้าโมงเย็น”
หลังบทสนทนาจบลงผมก็ได้แต่คิดกับตัวเอง
“นี่แหละคนไทย จะแก่จะเด็ก จะโง่จะฉลาดก็เหมือนกันหมด นัดไม่เป็นนัด”
“นี่แหละคนไทย เวลาของฉันสำคัญกว่าเวลาของเธอเสมอ”
มันเป็นอะไรกันไปหมดแล้ว ทำไมหรอ ฉันเป็นหัวหน้าทุกอย่างต้องตามใจฉันงั้นหรือ?
ทำไมหรอ ฉันเป็นอาจารย์ฉันต้องเป็นคนกำหนดและเปลี่ยนแปลงทุกอย่างได้อย่างนั้นหรือ?
ทำไมหรอ ฉันเป็นลูกค้าเธอต้องตามง้อและเอาใจฉันอย่างนั้นหรือ?
ทำไมถึงคิดว่าเวลาของเราสำคัญกว่าเวลาของคนอื่น?
ทำไมไม่เรียนรู้ที่จะให้ความเคารพในสิทธิ์ของคนอื่นบ้าง?
ทำไมไม่ให้ความสำคัญกับคำสัญญาที่ตัวเองเป็นคนให้ไว้บ้าง?
อย่า … อย่าทำแบบนี้ อย่ามีพฤติกรรมที่น่ารังเกียจแบบนี้ ถ้าอยากเป็นคนที่มีคุณภาพอย่าเอาตำแหน่งมาเป็นที่ตั้ง อย่าเอาอายุมาใช้เป็นอภิสิทธิ์ อย่าเอาสถานะมาหาประโยชน์ อย่าเอาดีกรีและความคิดในสมองมาเอาเปรียบคนอื่น
ถ้าอยากเป็นคนที่มีคุณภาพ … เริ่มต้นด้วยการให้ความเคารพคนอื่น ด้วยการรักษาคำมั่นสัญญา
อย่าคิดว่าเวลาของตัวเราเองมีค่าและสำคัญกว่าเวลาของคนอื่น … นั่นมันเป็นการแสดงพฤติกรรมที่ใช้ไม่ได้ในทุกมุมมองในทุกยุคทุกสมัย 👎🏽
มันเป็นพฤติกรรมที่น่ารังเกียจที่สุด