งานมีหลายแบบ
- งานที่ทำแล้วสนุกแต่ไม่ได้ผลลัพธ์ปลายทางที่คุ้มค่า เรียกว่างานศูนย์
- งานที่ทำแล้วน่าเบื่อแต่ถ้าทำเสร็จก็จะสร้างคุณค่าให้งานอื่นๆไปด้วย เรียกว่างานร้อย
เช่น หน้าจอสวย กราฟงาม การวิเคราะห์เชิงลึกยอดเยี่ยม แต่ถ้าไม่มีหน้าเซ็ตติ้งที่ใช้สร้างข้อมูลพื้นฐาน … ทั้งหมดที่พยายามทำมาคืองานศูนย์ ต่อให้ทำเสร็จ ต่อให้ไร้บั๊กแต่ก็ส่งมอบไม่ได้
บางครั้ง (หรือหลายครั้ง) เราพยายามเลี่ยงงานน่าเบื่อเพื่อทำงานที่น่าสนุก บางครั้งเราเลือกทำงานเรียงตามลำดับฟีเจอร์ แต่ไม่ได้เรียงตามลำดับความสำคัญ
ตอนนี้เรากำลังทำกราฟ เราก็ต้องทำกราฟให้ครบ 20 กราฟก่อน
ตอนนี้เรากำลังทำรีพอร์ต เราก็ต้องทำรีพอร์ตให้ครบ 15 แบบก่อน
แบบนี้ไม่ได้ แบบนี้คือการทำงานศูนย์และมองข้ามงานร้อย
รูปแบบการวางแผนโปรเจกต์เป็นเรื่องของความรู้ หลักการ และประสบการณ์ เริ่มต้นด้วยการตั้งเป้าหมายที่ชัดเจนในเรื่องของไทม์ไลน์ ยืดสิ่งนั้นไว้เป็นหลักแล้วค่อยเลือกทำงานที่สำคัญ (งานร้อย) ก่อน เวลาที่เหลือจากนั้นคืองานในรายละเอียด (งานศูนย์)
เครื่องมือที่จะช่วยเราได้ในเรื่องนี้คือการตอบปฏิเสธเอาไว้ก่อน
“ยังๆ เอาตรงนี้ก่อน”
“เดี๋ยวๆ อันนี้ยังไม่สำคัญ”
“รอก่อน ทำตรงนี้ให้เสร็จก่อน”
ผมเป็นคนชอบทำงานศูนย์อยู่บ่อยๆ ก็รู้ทั้งรู้แต่ก็ห้ามใจลำบาก แต่เมื่อมองภาพของผลลัพธ์โดยรวมแล้ว เราก็ต้องบังคับตัวเองให้เลือกงานร้อยก่อนเสมอ
ไม่มีงานร้อย … ทุกอย่างที่ทำมาก็เป็นศูนย์ 👋🏼