ผมได้รับคำแนะนำด้วยความหวังดีจากผู้เชี่ยวชาญด้านบัญชีและการจัดซื้อท่านหนึ่ง
“เราได้เทียบราคาของพาร์ทเนอร์รายนี้กับรายอื่นๆบ้างรึเปล่าครับ ปกติแล้วต้องเทียบราคานะ เราจะได้รู้ว่าเราไม่จ่ายแพงเกินไป”
“ครับ ผมเทียบแล้วครับ รายนี้ดีที่สุด” — ผมตอบไป และผมโกหก 🤥
ผมไม่ได้เทียบและผมไม่คิดที่จะเทียบเรื่องราคา เพราะการเลือกพาร์ทเนอร์ไม่ใช่เป็นเรื่องราคาเพียงอย่างเดียวแต่คำถามสำคัญคือผมเชื่อใจคนนี้รึเปล่า?
ราคาถูกไม่ได้แปลว่าเชื่อใจได้ ราคาแพงก็ไม่ใช่ว่าเชื่อใจได้ ราคาไม่เกี่ยวในกรณีนี้ มันคือความคุ้นเคย มันคือการพิสูจน์ตัวเองทั้งด้านบวกและลบ มันคือการแสดงให้เห็นถึงความจริงใจทางพฤติกรรม ไม่ใช่แค่ตัวเลขราคาในกระดาษ
เวลาเราเลือกคบเพื่อน เราเลือกอย่างไร? เรามองฐานะทางบ้านของเพื่อนคนนั้นก่อนเป็นอันดับแรกรึเปล่า? (บางคนเลือกแบบนี้) หรือเราเลือกคนที่เข้ากับเราได้ คิดและชอบในเรื่องราวที่ใกล้เคียงกันเป็นอย่างแรก?
นั่นแหละครับ เลือกคบเพื่อนในชีวิตจริงกับในโลกธุรกิจก็ไม่ต่างกัน … เพื่อนทางการบัญชีจึงเป็นเรื่องรอง รองจากการพิสูจน์ตัวเองว่าคนคนนี้คือคนที่เราไว้ใจได้มากกว่าคนอื่น
ความไว้ใจตีค่าเป็นเงินไม่ได้ … หลักการทางบัญชีจึงต้องถูกพับเก็บไปก่อนสำหรับตอนนี้