ว่ากันว่าธุรกิจก็เหมือนรถไฟ เพราะ …
มันจะมีขบวนใหม่ผ่านมาเสมอ
ถ้าเราพลาดขบวนแรก … อย่าคิดมาก อีก 5 นาทีก็มาใหม่ ถึงแม้จะไม่ใช่คันเดิมแต่มันก็พาเราไปถึงจุดหมายได้เหมือนกัน
ผมยืนยันว่าเรื่องนี้เป็นความจริงนะ ผมพลาดตกขบวนมานับครั้งไม่ถ้วน แต่ทำลืมๆ … ไม่นานก็มีโอกาสใหม่ๆเข้ามาแถมหลายครั้งเป็นโอกาสเดิมจากลูกค้ารายเดิมที่ปฏิเสธผมไปตอนแรกด้วยซ้ำ
เราพลาดและเราก็เตรียมตัวให้ดีขึ้นเพื่อพร้อมเราโอกาสใหม่ที่กำลังจะเข้ามา
ในอีกมุมหนึ่ง … เรามีโอกาสเดียวเท่านั้น โอกาสที่เราจะสร้างเส้นทางเพื่อให้รถไฟขบวนเดิมวิ่งกลับมาหาเรา
ธุรกิจไม่ได้มีขาเดินมาหาเรา ธุรกิจไม่ใช่พนักงานขับรถไฟ … คนต่างหากที่ใช่ และเรามีโอกาสเดียวที่จะทำให้พวกเขาไม่ลืมเรา … ในทางที่ดี
การตอบคำถามในห้องประชุม — จังหวะนี้ ด้วยบรรยากาศและสถานการณ์แบบนี้ ช่วงวินาทีที่เรามีโอกาสเดียวเท่านั้นในการสร้างความประทับใจ (หรือทำสิ่งที่เลวร้าย)
การแก้ปัญหาที่พวกเขากำลังเดือดร้อน — ลักษณะแบบนี้ ความเสียหาย ละความเร่งด่วนแบบนี้ เราเลือกได้ที่จะมองพวกเขาว่าเป็นคนสำคัญหรือเรื่องผลตอบแทนและผลประโยชน์ของเราสำคัญกว่า … เรามีโอกาสเดียวเท่านั้น
ทุกครั้งที่เรามีปฏิสัมพันธ์กับคนนอก เราเหมือนนักโต้คลื่นที่เผชิญหน้ากับคลื่นที่ไม่เหมือนลูกไหน เราต้องด้นสด เราต้องมองหาช่องทางที่จะขี่อยู่บนคลื่นนั้นได้อย่างมั่นคงและสง่างาม เรามีโอกาสเดียวเท่านั้นกับลูกแต่ละคลื่น ถ้าเราล้ม เราจะไม่เจอคลื่นลูกนี้อีกเลย ไม่มีทาง
พวกเขาจำไม่ได้ว่าเราพูดอะไร หรือทำอะไร แต่พวกเขาจะไม่ลืมว่าเราทำให้พวกเขารู้สึกอย่างไร — คนพูดที่คมคายและเป็นจริงอย่างยิ่ง
ถ้าเราปฏิบัติตัวอย่างให้เกียรติ จริงใจ เข้าอกเข้าใจ และเป็นมืออาชีพกับคลื่นลูกนั้นที่เปรียบเหมือนคนที่เราทำงานด้วย … เรากำลังสร้างสถานีและรางรถไฟที่เป็นเครือข่ายเพื่อรองรับโอกาสที่ดีๆจากคนกลุ่มนี้อย่างไม่สิ้นสุด
โอกาสธุรกิจนั้นไม่เคยจะเหือดแห้งไป ตราบใดที่เราระลึกอยู่เสมอว่าเราคือนักโต้คลื่นที่ต้องเอาใจใส่คลื่นทุกลูกเสมือนว่ามันจะไม่มีคลื่นที่สมบูรณ์แบบแบบนี้อีกแล้ว 🏄🏼♀️ 🚉