มีสุภาษิตฝรั่งที่ว่า “Too many chiefs, not enough Indians” แปลว่า “หัวหน้าเดินเพ่นพ่าน คนทำงานอยู่ไหนไม่รู้”
ในสภาพแวดล้อมที่มีแต่คนสั่งแต่ไม่มีคนลงมือทำ ในสภาพแวดล้อมที่มีแต่คนนั่งคิดแต่ไม่มีใครกระดิกตัว ในสภาพแวดล้อมที่มีแต่ผู้จัดการแต่ไม่มีคนทำงาน … มันคือสภาพแวดล้อมที่ยากต่อการพัฒนา
ย้อนหลังไปในช่วงเริ่มต้น … ผมกำลังรวบรวมทีมงานจากกลุ่มเพื่อนสนิทและไว้ใจได้อยู่ ไล่เรียงชื่อมาถึงคนนี้ รู้จักและมีความเห็นตรงกันว่าเขาเก่ง มีหัวคิด และนิสัยเข้ากันได้เป็นอย่างดีแน่นอน ติดอยู่นิดนึงที่เขาค่อนข้างจะทำงานในระดับซีเนียร์แล้ว เป็นหัวหน้าดูแลทีมเดฟ ห่างหายจากงานระดับปฏิบัติการไปนาน
ผมจึงนึกถึงสุภาษิตนี้ขึ้นมา “Too many chiefs, not enough Indians” … ผมกังวลว่าเราจะมีคนจัดการมากกว่าคนทำงานซึ่งนั่นไม่น่าจะเป็นผลดีกับบริษัทที่กำลังก่อร่างสร้างตัว
กุญแจสำคัญของการสร้างทีมที่เข้มแข็งคือความสมดุลของคนสั่งงานและคนทำงาน … ไม่ใช่แค่ระดับบริษัทหรือองค์กร แม้แต่ระดับทีมงานของเราเองก็เช่นกัน เรามีคนสั่งงานกี่คน? ผมไม่ได้หมายถึงแค่ทีมเดฟและเดฟเมเนเจอร์ … ผมหมายถึงทุกคนที่มีส่วนและอยากจะมีส่วนในทีมของเรา คิวเอเมเนเจอร์, ดีไซน์เมเนเจอร์, มาร์เก็ตติ้งไดเรกเตอร์, อะไรต่ออะไรที่ลงท้ายด้วย “เจอร์และเตอร์” หรือแม้แต่ตัวลูกค้าเอง
อย่าให้มีคนออกคำสั่งมากกว่าคนทำงาน อย่าให้คนที่มีอำนาจและอิทธิพลเข้ามาชี้นำความเป็นไปในทีมมากเกินไป … มิฉะนั้นความไม่ชัดเจนและความขัดแย้งในระดับนโยบายจะทำให้งานของเราไม่ก้าวหน้าไปไหน