ผู้ประกอบการและเจ้าของกิจการมักจะเป็นคนที่ยึดหลักความเป็นจริงมากและบางครั้งก็โหดเหี้ยมอย่างหาตัวจับยาก
เมื่อแรงงานต่างชาติยอมรับค่าแรง 300 บาทต่อวัน ทำไมพวกเค้าจะต้องจ้างแรงงานไทยที่เรียกร้องค่าแรงมากกว่า
เมื่อพนักงานหน้าร้านบริษัทอื่นยอมรับเงินเดือน 15,000 บาท ทำไมพวกเค้าต้องปรับขึ้นเงินเดือนให้พนักงานของตัวเองให้สูงกว่า 15,000 บาท
เมื่อเครื่องจักรสามารถทำงานนี้ได้ด้วยต้นทุน 10 บาทต่อชั่วโมง ทำไมพวกเค้าต้องจ้างเด็กๆด้วยค่าแรงที่มากกว่า 10 บาทต่อชั่วโมง
มาตรฐานถูกกำหนดโดยสภาพแวดล้อมข้างเคียงอย่างเช่นค่าแรงขั้นต่ำ คู่แข่งขัน และการลงทุนในเทคโนโลยีเพื่อลดคนงาน มันเป็นสาเหตุที่คนรวยจะรวยต่อไปคนจนจะอยู่ลำบากขึ้น และมันจะเป็นเช่นนี้ต่อไปเพราะมันเป็นหลักการบริหารที่สมเหตุสมผลที่สุด ถ้าเดิมเคยจ่ายหนึ่งบาทผู้ประกอบการต้องมองหาทางที่จะจ่ายน้อยกว่าหนึ่งบาทเสมอ
ผมแค่คิดว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเราในฐานะเจ้าของกิจการทำอะไรที่แตกต่างในเรื่องนี้ เช่น เงินเดือนถูกกำหนดโดยมาตรฐานที่เราคิดว่าควรเป็นไม่ใช่ถูกกดต่ำตามมาตรฐานของตลาด และค่าแรงวิชาชีพที่ไม่ถูกต่อรองจนเป็นการทำลายคุณค่าของผลงาน
เราอาจจะได้ความเป็นมนุษย์และความผูกพันระหว่างกันกลับคืนมาบ้าง
เราอาจจะได้เห็นงานที่ดีมีคุณภาพมากขึ้นจากพนักงานที่มีความสุขมากขึ้น
เราอาจจะอยู่ร่วมกับเทคโนโลยีใหม่ๆที่จะเป็นตัวช่วยมากกว่าจะมาแย่งงานไป
เราอาจจะได้โอกาสสร้างสังคมที่มีช่องว่างความเหลื่อมล้ำที่แคบลง
และเราเองน่าจะมีความสุขมากกว่าเดิม … หวังว่านะ 👼🏼